Book Title: Agam 05 Ang 05 Bhagvati Vyakhya Prajnapti Sutra Part 04
Author(s): Bechardas Doshi
Publisher: Dadar Aradhana Bhavan Jain Poshadhshala Trust
View full book text
________________
शतक २४.-उद्देशक १२. भगवत्सुधर्मस्वामिप्रणीत भगवतीसूत्र.
१६७ उकोसेणं सातिरेगं जोयणसहस्सं, मज्झिल्लएसु तिसु तहेव जहा पुढविकाइयाणं । संवेहो ठिती य जाणियवा । तइयगमे कालादेसेणं जहन्नेणं बावीसं बाससहस्साई अंतोमुहुत्तमभहियाई, उक्कोसेणं अट्ठावीसुत्तरं वाससयसहस्सं-एषतियं । एवं संवेहो उवजुंजिऊण भाणियो ।
१९. [प्र०] जब बेइंदिपहितो उववजंति किं पजत्तबेइंदिपहिंतो उववजंति, अपजत्तबेइंदिपहितो० १ [३०] गोयमा ! पंजत्तबेइंदिपहितो उववजंति, अपजत्तबेइंदिरहितो वि उववजंति ।
२०. [प्र०] बेइंदिए णं भंते ! जे भविए पुढविक्काइएसु उववजित्तए से णं भंते ! केवतिकाल० १ [उ०] गोयमा ! जहनेणं अंतोमुहुत्तद्वितीएसु, उक्कोसेणं बावीसंवाससहस्सद्वितीएसु।
.. २१. [प्र०] ते णं भंते । जीवा एगसमरणं० [उ०] गोयमा ! जहन्नेणं एको वा दो या तिन्नि वा, उक्कोसेणं संखेज्जा वा असंखेजा वा उववजंति । छेवट्ठसंघयणी । ओगाहणा जहन्नेणं अंगुलस्स असंखेजाभाग, उक्कोसेणं बारस जोयणाई। हुंडसंठिया । तिनि लेसाओ। सम्मदिट्ठी वि, मिच्छादिट्ठी वि, नो सम्मामिच्छादिट्ठी। दो णाणा, दो अन्नाणा नियमं । णो मणजोगी, वयजोगी वि कायजोगी वि । उवओगो दुविहो वि । चत्तारि सन्नाओ । चत्तारि कसाया। दो इंदिया पन्नत्ता, तं जहा-जिभिदिए य फार्सिदिए य । तिन्नि समुग्धाया । सेसं जहा पुढविक्काइयाणं । णवरं ठिती जहन्नेणं अंतोमुहुत्तं, उक्कोसेणं बारस संवच्छराई । एवं अणुबंधो वि, सेसं तं चेव । भवादेसेणं जहन्नेणं दो भवग्गहणाई, उकोसेणं संखेजाई भवग्गहणाई. कालादेसेणं जहन्नेणं दो अंतोमुहत्ताई उक्कोसेणं संखेनं कालं-एवतियं०१।
२२. सो चेव जहन्नकालट्ठितीएसु उववन्नो एस चेव वत्तव्वया सवा २ ।
२३. सो चेव उक्कोसकालट्ठितिएसु उववन्नो एस चेव बेंदियस्स लद्धी । नवरं भवादेसेणं जहन्नेणं दो भवग्गहणाई, उक्कोसेणं अट्ठ भवग्गहणाई । कालादेसेणं जहन्नेणं बावीसं वाससहस्साई अंतोमुहुत्तमम्भहियाई, उक्कोसेणं अट्ठासीति वाससहस्साई अडयालीसाए संवच्छरेहिं अमहियाई-एवतियं०३।
गममां पृथिवीकायिकोनी पेठे जाणवु. संवेध अने स्थिति (भिन्न) जाणवी. त्रीजा गममां काळनी अपेक्षाए जघन्य अन्तर्मुहर्त अधिक बावीश हजार वर्ष अने उत्कृष्ट एक लाखने अठ्याशी हजार वर्ष-एटलो काळ यावत्-गमनागमन करे. ए प्रमाणे संवेध उपयोग पूर्वक कहेवो (९).
१९. [प्र०] जो तेओ बेइन्द्रियथी आवी उत्पन्न थाय तो शुं पर्याप्ता बेइन्द्रियथी के अपर्याप्ता बेइन्द्रियथी आवी उत्पन्न थाय ! इन्द्रियनी पृथिधी[३०] हे गौतम ! पर्याप्त अने अपर्याप्त बन्ने प्रकारना बेइन्द्रियोथी आवी उत्पन्न थाय.
कायिकमा उत्पत्ति २० प्र०] हे भगवन् ! जे बेइन्द्रिय, पृथिवीकायिकोमा उत्पन्न थवाने योग्य छे, ते केटला काळनी स्थितिवाळा पृथिवीकायि. कमां उत्पन्न थाय ! [उ०] हे गौतम ! जघन्य अन्तर्मुहुर्तनी स्थितिवाळा अने उत्कृष्ट बावीश हजार वर्षनी स्थितिवाळा पृथिवीकायिकमां उत्पन्न थाय.
२१. [प्र०] हे भगवन् ! ते जीवो एक समये केटला उत्पन्न थाय ! [उ०] हे गौतम ! जघन्य एक, बे के त्रण, अने उत्कृष्ट परिमाणादि. संख्याता के असंख्याता उत्पन्न थाय. तेओ छेवट्ठ संघयणवाळा होय छे. तेओना शरीरनुं प्रमाण जघन्य अंगुलना असंख्यातमा भाग प्रमाण अने उत्कृष्ट बार योजन होय छे, तेओना शरीर हुंडकसंस्थानवाळा होय छे. तेओने त्रण लेश्याओ होय छे. तेओ सम्यग्दृष्टि अने मिथ्यादृष्टि होय छे, पण मिश्रदृष्टि होता नथी. तेओने बे ज्ञान अने बे अज्ञान अवश्य होय छे. तेओ मनोयोगी नथी, पण वचनयोगी अने काययोगी होय छे. उपयोग बन्ने प्रकारनो होय छे. चार संज्ञाओ, चार कषायो, बे इन्द्रियो-जीहेन्द्रिय अने स्पर्शेन्द्रिय अने त्रण समुद्घातो होय छे. बाकी बधुं पृथिवीकायिकोनी पेठे कहे. पण विशेष ए के स्थिति जघन्य अन्तर्मुहूर्तनी अने उत्कृष्ट बार वर्षनी होय छे. ए प्रमाणे अनुबंध पण जाणवो. बाकी बधुं पूर्वे कह्या प्रमाणे जाणवु. भवादेशथी जघन्य बे भव अने उत्कृष्ट संख्याता भवो तथा काळादेशथी जघन्य बे अन्तर्मुहूर्त अने उत्कृष्ट संख्यातो काळ-एटलो काळ यावत्-गमनागमन करे. २२. जो ते बेइन्द्रिय जघन्य काळनी स्थितिवाळा पृथिवीकायिकमां उत्पन्न थाय तो तेने बधी ए ज पूर्वोक्त वक्तव्यता कहेवी (२). वेन्द्रियनी जघन्य.
पृपिवीकायिकर्मा
उत्पत्ति २३. जो ते बेइन्द्रिय, उत्कृष्टकाळनी स्थितिवाळा पृथिवीकायिकमां उत्पन्न थाय तो तेने पण आ ज वक्तव्यता कहेवी. विशेष बेइन्द्रियनी उत्कृष्ट एके भवादेशथी जघन्य बे भव अने उत्कृष्ट आठ भव, तथा कालादेशथी जघन्य अन्तर्मुहुर्त अधिक वावीश हजार वर्ष अने उत्कृष्ट अड
पृथिवीकायिकमां तालीश वर्ष अधिक अठ्याशी हजार वर्ष-एटलो काळ यावत्-गमनागमन करे (३).
उत्पत्ति.
For Private & Personal Use Only
Jain Education international
www.jainelibrary.org