Agam 05 Ang 05 Bhagvati Vyakhya Prajnapti Sutra Part 04

Author(s): Bechardas Doshi
Publisher: Dadar Aradhana Bhavan Jain Poshadhshala Trust

Page 373

शतक ३१. - उद्देशक २८.
भगवत्सुधर्मस्वामिप्रणीत भगवतीसूत्र.
३१५
उसओ तदेव निरवसेसं चउसु वि जुम्मेसु भाणियचो, जाव - [प्र०] असत्तमपुढ विकण्हलेस्सखुड्डागकलियोगनेरइया णं भंते ! कओ उववज्रंति ? [अ०] तद्देव | 'सेवं भंते ! सेवं भंते' ! ति ।
इकतीस मे सए छट्ठो उद्देसो समत्तो ।
आवी उत्पन्न थाय–इत्यादि पृच्छा. [उ०] औधिक कृष्ण लेश्याना उद्देशकमां जे प्रमाणे कह्युं छे ते प्रमाणे बधुं चारे युग्मोमां जाणवुं. यावत् — [प्र०] हे भगवन् ! अधः सप्तम पृथिवीना कृष्णलेश्यावाळा क्षुद्र कल्योजराशिप्रमाण नैरयिको क्यांथी आवी उत्पन्न थाय ? [30] पूर्व कह्या प्रमाणे जाणवुं. 'हे भगवन् ! ते एमज छे, हे भगवन् ! ते एमज छे'.
एकत्रीशमा शतकमां छट्ठो उद्देशक समाप्त.
७-२८ उद्देसगा ।
१. नीललेस्सभवसिद्धिया चउसु वि जुम्मेसु तहेव भाणियचा जहा ओहिए नीललेस्सउद्देसए । ' सेवं भंते । सेवं भंते' ! त्ति जाव विहरह । ३१. ७.
२. काउलेस्सा भवसिद्धिया चउसु वि जुम्मेसु तहेव उववापयच्चा जहेव ओहिए काउलेस्स उद्देसए । 'सेवं भंते! सेवं भंते' ! ति जाव- विहरइ । ३१.८.
३. जहा भवसिद्धिएहिं चत्तारि उद्देसया भणिया एवं अभवसिद्धीपहि वि चत्तारि उद्देगा भाणियचा जांवकाउलेस्साउसभ त्ति । 'सेवं भंते ! सेवं भंते' । ति । ३१.९-१२.
४. एवं सम्मदिट्ठीहि वि लेस्सासंजुत्तेहिं चत्तारि उद्देसगा कायचा, नवरं सम्मदिट्ठी पढमबितिपसु वि दोसु वि उद्देसपसु आहेसत्तमापुढवीए न उववापयचो, सेसं तं चेव । 'सेवं भंते ! सेवं भंते । ति । ३१. १३-१६.
५. मिच्छादिट्ठीहि विचत्तारि उद्देसगा कायचा जहा भवसिद्धियाणं । 'सेवं भंते ! सेवं भंते' ! ति । ३१.१७-२०. ६. एवं कण्हपक्खिहि वि लेस्सासंजुत्तेहिं चत्तारि उद्देसगा कायवा जद्देव भवसिद्धिएहिं । 'सेवं भंते ! सेवं भंते' ! ति । ३१. २१-२४.
७. सुक्कपक्खिहिं एवं चैव चत्तारि उद्देसगा भाणियष्ठा । जाव-वालुयप्पभापुढ विकाउलेस्स सुक्कपक्खियखुडागकलिओगनेरया णं भंते! कओ उववजंति १ तहेव जाव-नो परप्पयोगेणं उववज्जंति । 'सेवं भंते! सेवं भंते' ! प्ति । सर्व्वे वि एए अट्ठावीसं उद्देगा । ३१. २५-२८.
इकतीस मे ए ७-२८ उद्देसगा समता । इकतीसइमं उववायसयं समत्तं । ७-२८ उद्देशको.
१. नीललेश्यावाळा भवसिद्धिक नैरयिको चारे युग्मोमां औधिक नीललेश्या उद्देशकमा कह्या प्रमाणे कहेवा. 'हे भगवन् ! ते एमज छे, हे भगवन् ! ते एमज छे'- एम कही यावत् विहरे छे. ३१. ७.
२. कापोतलेश्यावाळा भवसिद्धिक नैरयिकोनो चारे युग्ममां औधिक कापोत लेश्याउद्देशकमां कह्या प्रमाणे उपपात कहेवो. 'हे भगवन् ! ते मज छे, हे भगवन् ! ते एमज छे' - एम कही विहरे छे. ३१. ८.
|
३. जेम भवसिद्धिकना चार उद्देशको कह्यां तेम अभवसिद्धिकना पण चार उदेशको कापोतलेश्याउद्देशक पर्यन्त कहेवा. 'हे भगवन् ! ते एमज छे, हे भगवन् ! ते एमज छे'- एम कही यावद् - विहरे छे. ३१.९-१२.
४. एम सम्यग्दृष्टिना पण लेश्या साथे चार उद्देशको कहेवा. परंतु पहेला अने बीजा बन्ने उद्देशकमां सम्यग्दृष्टिनो अधः सप्तम नरकपृथिवीमां उपपात न कहेवो. बाकी बधुं पूर्वे कह्या प्रमाणे जाणवुं. 'हे भगवन् ! ते एमज छे, हे भगवन् ! ते एमज छे'. ३१.१३-१६
५. मिथ्यादृष्टिना पण चारे उद्देशको भवसिद्धिकनी पेठे कहेवा. 'हे भगवन् ! ते एमज छे, हे भगवन् ते एमज छे'. ३१.१७-२०. ६. एम कृष्णपाक्षिकना लेश्यासंयुक्त चार उद्देशको भवसिद्धिकनी जेम कहेवा. 'हे भगवन् ! ते एमज छे, हे भगवन् ! ते एमज छे' - ३१.२१-२४.
७. शुक्लपाक्षिकना पण एम चार उद्देशको कहेवा. यावत्-हे भगवन् ! वालुकाप्रभा पृथिवीना कापोतलेश्यावाळा शुक्रूपाक्ष क्षुद्रकल्योजराशिप्रमित नैरयिको क्यांथी आवीने उत्पन्न थाय ? [उ०] पूर्ववत् उत्तर जाणवुं यावत् - परप्रयोगथी उत्पन्न थता नथी. 'है भगवन् ! ते मज छे, हे भगवन् ! ते एमज छे'. बधा मळीने अठ्यावीश उद्देशको थाय छे. ३१.२५ - २८. एकत्रीशमा शतकमां ७-२८ उद्देशको समाप्त. एकत्रीशमं उपपातशतक समाप्त.