Book Title: Agam 05 Ang 05 Bhagvati Vyakhya Prajnapti Sutra Part 04
Author(s): Bechardas Doshi
Publisher: Dadar Aradhana Bhavan Jain Poshadhshala Trust
View full book text
________________
शतक २४.-उद्देशक १७. भगवत्सुधर्मस्वामिप्रणीत भगवतीसूत्र.
१७५ पन्नरसमो उद्देसो । १. [प्र०] वाउक्काइया णं भंते ! कओहिंतो उववजंति ? [उ०] एवं जहेव तेउकाइयउद्देसओ तहेव । नवरं ठिती(ति) संवेहं च जाणेजा। 'सेवं भंते ! सेवं भंते ! त्ति ।
चउवीसतिमे सए पन्नरसमो उद्देसो समत्तो।
पंदरमो उद्देशक. १. प्र०] हे भगवन् ! वायुकायिको क्याथी आवी उत्पन्न थाय छे-इत्यादि जेम तेजस्कायिक उद्देशकमां कडं छे तेम कहे. पण विशेष ए के अहीं स्थिति अने संवेध (भिन्न ) जाणवो. हे भगवन् ! ते एमज छे, हे भगवन् ! ते एमज छे.'
चोवीशमा शतकमां पंदरमो उद्देशक समाप्त.
वायुकायिकनो
उपपात.
सोलसमो उद्देसो। १. [प्र०] वणस्सइकाइया णं भंते ! कओहिंतो उववजंति ? [उ०] एवं पुढविक्काइयसरिसो उद्देसो । नवरं जाहे वणस्सइकाइओ वणस्सइकाइएसु उववजति ताहे पढम-वितिय-चउत्थ-पंचमेसु गमएसु परिमाणं अणुसमयं अविरहियं अणंता उववजंति । भवादेसेणं जहन्नेणं दो भवग्गहणाई, उक्कोसेणं अणंताई भवग्गहणाई । कालादेसेणं जहन्नेणं दो अंतोमुहुत्ता, उक्कोसेणं अणंतं कालं-पवतियं० । सेसा पंच गमा अट्टभवग्गहणिया तहेव । नवरं ठिति संवेहं'च जाणेजा। 'सेवं भंते! सेवं भंते ! ति।
चउवीसतिमे सए सोलसमो उद्देसो समत्तो ।
सोळमो उद्देशक. १. प्र०] हे भगवन् ! वनस्पतिकायिको क्याथी आवी उत्पन्न थाय-इत्यादि पृथिवीकायिकना उद्देशकनी पेठे आ उद्देशक कहेवो. वनस्पतिकायिक. पण विशेष ए के ज्यारे वनस्पतिकायिक वनस्पतिकायिकोमा उत्पन्न थाय त्यारे पहेला, बीजा, चोथा अने पांचमा आलापकमा 'प्रतिसमय निरन्तर अनंत जीवो उत्पन्न थाय छे'-एम कहे. भवनी अपेक्षाए जघन्य बे भव अने उत्कृष्ट अनंत भव तथा काळनी अपेक्षाए जघन्य बे अन्तर्मुहर्त अने उत्कृष्ट अनंत काळ-एटलो काळ यावत्-गमनागमन करे. बाकीना पांच आलापकोमा तेज रीते आठ भव जाणवा. पण विशेष ए के अहीं *स्थिति अने संवेध ए भिन्न भिन्न जाणवा. 'हे भगवन् ! ते एमज छे, हे भगवन् ! ते एमज छे.'
चोवीशमा शतकमां सोळमो उद्देशक समाप्त.
सत्तरसमो उद्देसो। १. [प्र०] बेंदिया णं भंते ! कओहिंतो उववजंति ? जाव-पुढविकाइए णं भंते ! जे भविए बेदिएसु उववजित्तए से णं भंते ! केवति० १ [उ०] सञ्चेव पुढविकाइयस्स लद्धी, जाव-कालादेसेणं जहन्नेणं दो अंतोमुहुत्ता, उक्कोसेणं संखेजाई भवग्गणाई-पवतियं । एवं तेसु चेव चउसु गमएसु संवेहो, सेसेसु पंचसु तहेव अट्ट भवा । एवं जाव-चउरिदिएणं समं
सत्तरमो उद्देशक. १. [प्र०] हे भगवन् ! बेइन्द्रिय जीवो क्याथी आवी उत्पन्न थाय छे-इत्यादि यावत्-प्र०] हे भगवन् ! जे पृथिवीकायिक जीव बेइन्द्रियमा उत्पन्न थवाने योग्य छे ते केटला काळनी स्थितिवाळा बेइन्द्रियमा उत्पन्न थाय ! [उ०] अहिं पूर्वोक्त [पृथिवीकायिकमा उत्पन्न थवाने योग्य ] पृथिवीकायिकनी वक्तव्यता कहेवी, यावत्-काळनी अपेक्षाए जघन्य बे अन्तर्मुहूर्त अने उत्कृष्ट संख्याता भवो-एटलो काळ यावत्-गति आगति करे. जेम (पृथिवीकायिकनी साथे बेइन्द्रियनो संवेध कह्यो छे ) ते प्रमाणे पहेला, बीजा, चोथा अने पांचमा-ए चार
१* सर्व गमोमां जघन्य अने उत्कृष्ट स्थिति प्रसिद्ध छे. संवेध-त्रीजा अने सातमां गममा जघन्यथी अन्तर्मुहूर्त अधिक दश हजार वर्ष अने उत्कृष्ट आठ मवने आश्रयी एंशी हजार वर्ष. छठा अने आठमां गममा जघन्य अन्तर्मुहूर्त अधिक दश हजार वर्ष अने उत्कृष्ट चार अन्तर्मुहूर्त अधिक चालीश हजार वर्ष, नवमा गममा जघन्य वीश हजार वर्ष अने उत्कृष्ट एंशी हजार वर्ष होय छे-टीका.
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
Jain Education International