________________
જ્યારે એ પત્ર આવ્યું ત્યારે તે પગ વાંચીને અધિકારીઓ અતિ ઉદાસ બની ગયા ! રાજપુત્ર – કુણાલ વયમાં નાને હતે પણ વિનય - વિવેકમાં એકકો હતે. પિતાજીને પર આવ્યાની વાત સાંભળીને એમાંને સંદેશે જાણવાની એને તાલાવેલી લાગી. એટલે એણે આભાર અને અહોભાવ ભરી વાણીમાં અધિકારીઓને કહ્યું :
આજનો મારે દિવસ ધન્ય છે! આજે મારા અહોભાગ્ય કે પિતાજીને મારા ઉપર પત્ર આવ્યો ! બેલે ! પિતાજીનો શે સંદેશ છે ? પિતાજીની મારા માટે શી આજ્ઞા છે? પિતાજીની આજ્ઞા જાણું નહિ ત્યાં સુધી જપીને બેસી શકું નહિ !
અધિકારીઓનાં હૃદય ગમગીન હતાં ! મુખ ઉદાસ હતાં તેઓ વિચારી રહ્યા હતા કે– પિતા જેવા પિતાએ પિતાના વહાલા પુત્રને માટે આવી આજ્ઞા શા માટે ફરમાવી હશે ? પોતાને પુત્ર આંધળો બને એવું તે કઈ જ પિતા ઈચછે નહિ ! ન કહેવાય અને ન સહેવાય એવી આ વાત છે !
અધિકારીઓએ પત્રની વાત દબાવી દેવા માટે ઘણું ઘણી મહેનત કરી, પણ કુણાલની બાળહઠ અને રાજહઠ આગળ અંતે એમને નમતું જોખવું પડ્યું. એમણે આંસુ સારતી આંખે ને ગદગદ કંઠે જણાવ્યું કે- કુમાર ! આપના પિતાજીની આજ્ઞા છે કે- કુણાલ હવે આંધળે બને !
કુણાલે કહ્યું હ એમાં શી મોટી વાત છે ! હું મૌર્યવંશમાં જન્મેલે સપૂત છું. એથી મારે મન મારી
