________________
૧૩૪
સમુદ્રના દૂધ જેવા જળથી તેમના મસ્તક ઉપર અભિષેક કરે છે- તેમને સ્નાન કરાવે છે. પછી નાચ-ગાન કરવા પૂર્વક તેમજ જાતજાતના વાજિંત્રો વગાડવા પૂર્વક અને મહોત્સવ પૂર્વક પ્રભુની ભકિત કરે છે. પછી પ્રભુને તેમની માતા પાસે લાવીને મૂકી દે છે.
જિનેશ્વરદેવ જ્યાં સુધી સંસારમાં રહે ત્યાં સુધી માતા-પિતાને શ્રેષ્ઠ વિનય કરે છે. માતા-પિતાને જરા પણ દુઃખ આપતા નથી. પિતે દુઃખી થઈને પણ માતાપિતાને સુખી કરે છે.
તેઓ ભરપૂર રાજ્યસુખવાળા સંસારનો ત્યાગ કરીને અવશ્ય દીક્ષા લઈને સાધુપણું સ્વીકારે છે.
પિતાના દીક્ષાના દિવસને એક વર્ષની વાર હોય છે ત્યારે પ્રભુ સૂર્યોદયથી માંડીને મધ્યાહ્નકાળ (બપોરના ભજનના સમય) સુધી દરરોજ એક કરોડ ને આઠ લાખ સમૈયાનું દાન આપે છે. આ પ્રમાણે એક વર્ષ સુધી દાન આપે છે તેથી પ્રભુના તે દાનને વરસીદાન કહેવાય છે.
તેઓને દીક્ષા લેતાની સાથે તરત જ ચોથું મન પર્યાવજ્ઞાન ઉત્પન્ન થાય છે.
પ્રભુની દીક્ષા વખતે ઈન્દ્ર મહારાજા તેમના ખભા ઉપર ભક્તિભાવથી એક સુંદર અને ઘણું કિંમતી દેવતાઈ વસ્ત્ર મુકે છે. તેને દેવદૂષ્ય કહેવાય છે.
દીક્ષા લઈને પ્રભુ એક ગામથી બીજે ગામ વિચરે છે.
