________________
૨૦૧
સૂત્રમાંના અક્ષરો કંઠ, એક, તાલ વગેરે પિતા પોતાના ઉચ્ચાર સ્થાનેથી જ બેલાવા જોઈએ. ક–ખ-ગ વગેરે કંઠય વર્ગના અક્ષરનું ઉચ્ચાર સ્થાન કંઠ છે. એટલે એ ક–ખ-ગ વગેરે અક્ષરે ગળામાંથી જ બોલાવા જોઈએ, પણ નાકમાંથી નહિ.
બાળક અને મૂંગે માણસ જેમ ન સમજી શકાય એવું બેલે તેમ સૂત્રના અક્ષરને ઉચાર, ગળું અને હઠ દબાવીને કે ભીડીને, શું બોલાય છે એની સમજ જ ન પડે એવી રીતે નહિ કરવો જોઈએ, પણુ ગળું અને હેઠ ખુલ્લા રાખીને સર્વ અક્ષરો
પષ્ટપણે સમજી શકાય એવી રીતે જ કરવું જોઈએ. (૧૭) ગુરુવાયવયં=ગુરુવાચને પગત ગુરુ મુખે શ્રવણ કરેલું,
સૂત્રપાઠ ગુરુ મહારાજના મુખેથી કાલે, વિણ વગેરે જ્ઞાનાચારનાં સેવન પૂર્વક ધારેલું કે લીધેલું હોવું જોઈએ, પણ કાને અથડાવાથી શીખી લેવાયેલું કે પુસ્તકમાંથી પોતાની જાતે જ ભણી લીધેલ ન હોવું જોઈએ.
પ્રમાણે સત્તર વિશેષણથી યુક્ત સૂત્રપાઠ કરે જોઈએ. જે આ પ્રમાણે સૂત્રો બેલાય તે તે બેલનારને અને સાંભળનારને ઘણે લાભ થાય. જ્ઞાનાવરણીય કર્મને ક્ષયપશમ થાય અને સ્વ–પરને બેધિ સુલભ પણ થી. આ પ્રમાણે બેલાયેલાં સૂત્રો મંત્ર સ્વરૂપ બની જાય છે.
