________________
બધા ગુણેનાં મૂળ તરીકે આવકાર અપાય છે. વિનય ન હોય અને વિદ્યા મળી જાય તે એ વિદ્યા માણસને લાભને બદલે નુકસાનીના ખાડામાં ઉતારે. માટે વિદ્યાથી અરસ-પરસનું કલ્યાણ કરવા ઈચ્છનારે તે વિનય પૂર્વક જ ભણવું–ગણવું જોઈએ.
શ્રેણિક મહારાજાને એક જીવન પ્રસંગ આપણને વિનયનું મહત્ત્વ ખૂબ સારી રીતે સમજાવે તેવે છે.
શ્રેણિક રાજા મગધ દેશના માલિક હતા. એમની પ્રિય રાણીનું નામ ચેલણ હતું. તે ચેલણાને એકવાર એકદડિયા મહેલમાં રહેવાની ઈચ્છા થઈ. એ ઇચ્છા એને એના પેટે જન્મનાર બાળકના પ્રભાવે થઈ હતી. એની એ ઈચ્છા પૂરી કરવા અભયકુમારે દેવની આરાધના કરી. દેવે પ્રસન્ન થઈને રાણની ઈચ્છા મુજબને એકદંડિયા મહેલ રાજગૃહીમાં બનાવી આપે. એ મહેલના બગીચામાં બધી જ ઋતુઓનાં ફૂલે અને ફળો હંમેશાં દેવ પ્રભાવથી ફળવા-મળવા માંડયાં.
રાજગૃહી નગરીમાં એક ચાંડાલ રહેતે હતે. એની પત્નીને ગર્ભના પ્રભાવથી એકવાર શિયાળાની ઋતુમાં કેરી ખાવાને દેહદ (ઈચ્છા) થયે. એણે પતિને વાત કરી. પત્નીની ઈચ્છા પૂરી કરવી જરૂરી હતી એટલે એ મૂંઝાયે કે અત્યારે વગર ઋતુએ કેરી લાવવી ક્યાંથી ? તપાસ કરતાં એને ખબર પડી કે, એકદંડિયા મહેલના બગીચામાં કેરી હંમેશાં પાકે છે અને એના આનંદનો પાર ન રહ્યો. જો કે
