________________
માત્ર રાઈના દાણા જેવડાં નાનકડાં ભીંડાને, છતાં અર્થમાં તે ફેરફાર થઈ ગયે ડુંગર જેવડો મોટે ! શબમાં ફેરફાર થયે માત્ર ઇસ્વ-દીર્ઘ સ્વરને, છતાં અર્થમાં ફેરફાર થયે આસમાન-જમીનનો !
તેવી જ રીતે અશુદ્ધ ઉચ્ચાર કરવાથી ધાર્મિક સૂત્રોના અક્ષરમાં ભલે નજીવે ફેરફાર થઈ જાય તે પણ ઘણે ખરાબ અને ઘણે વિપરીત અર્થે થઈ જાય છે. નીચે આપેલાં કેટલાંક દષ્ટાન્ત જેવાથી આ વાત સારી રીતે સમજી શકાશે. નવકારમાં – (૧) સવપાવપણાસણ (શુદ્ધપાઠ)-સર્વ પાપનો નાશ
કરનાર. સવપાવપૂણાસણે (અશુદ્ધપાઠ)-શબન (મડદાનાં)
પાપનો નાશ કરનાર, (શુદ્ધ) સવ સર્વ (અશુદ્ધ) સવરશબ, મછું. અન્નથસૂત્રમાં —(૨) અન્નત્ય ઊસિએણું (શુદ્ધપાઠ)-ઉચ્છુવાસ નિ:શ્વાસ
આદિ ક્રિયાઓના આગાર (અપવાદ) છોડીને મારે કાઉસ્સગ અલંગ અને અવિરાષિત હે. (ઉચ્છવાસ નિશ્વાસ આદિ કારણે ઉપસ્થિત થવાથી જે કાયવ્યાપાર થાય, તેનાથી મારે કાત્સર્ગ ભાંગે નહિ, કે વિરાધિત થાય નહિ)
