________________
૭૭
(૧૦) ઈછાકારેણ સંદિસહ ભગવદ્ ! કરેમિ ભંતે! રસ ભંતે ! આ બધાં સંબોધન પદે છે. તે સંબોધનરૂપ હેવાથી “ભગવદ્ !” અને “ભતે !” શબ્દને છેલ્લે
સ્વર (ભગવાન ! શબ્દમાં “વ” ને એ લંબાવીને અને “ભંતે ! શબ્દમાં તેને “એ) લંબાવીને બોલવા.
(૧૧) “કાઉસગ્ગ કે કાઉસ્સગ્ગ’ શબ્દમાં ડબલ “સ અને ડબલ “ગ” છે તે ધ્યાનમાં રાખવું. તે જ પ્રમાણે તે બેલવા અને બોલતી વખતે, બે “સ” અને બે “ બરાબર બેલાય છે કે નહિ તે જેવું, કા, ઉસ્, સ, ” આ પ્રમાણે ચાર વિભાગ-પૂર્વક બોલવાથી પણ ઉચ્ચાર સહેલાઈથી થઈ શકશે.
(૧૨) “પચામિ' શબ્દમાં ડબલ છે તેમજ “ફ” અને “” જોડાએલા છે. આમાં વચમાં બે જોડાક્ષર છે અને આગળ પાછળ એક એક એકાક્ષર છે. બે એકાક્ષર અને બે જોડાક્ષર મળી ચાર અક્ષરો છે. તેને ઉચ્ચાર કરતી વખતે આપણા મુખમાંથી બે “ચ્ચ અને ત્યાર પછી “ફ બરાબર બેલાય છે કે નહિ તે ધ્યાનપૂર્વક જેવું અને ઉચ્ચાર બરાબર કરે. “પયૂ, ચણ, ખામિ) આ પ્રમાણે ત્રણ વિભાગપૂર્વક આ શબ્દ બોલવાથી તેને પષ્ટ ઉચ્ચાર સહેલાઈથી થઈ શકશે. ' (૧૩) “જે કિંચિ' માં જાઈ, તાઈ, સવ્હાઈ એ ત્રણે છે પદમાં ઈમીડાવાળા (ઈ) છે તે ધ્યાનમાં રાખીને
