________________ પ્રભુને પિતે ગ્રહણ કરે છે, બે સ્વરૂપ વડે પ્રભુના બંને પાર્થભાગમાં ચામર ઢળે છે, એક સ્વરૂપ વડે પ્રભુની આગળ વિજ ધારણ કરે છે અને એક સ્વરૂપ વડે પ્રભુની પાછળ રહી તેમની ઉપર છત્ર ધારે છે. અને મેરૂ પર પ્રભુને લાવીને પિતાના ખેાળામાં સ્થાપન કરે છે. પછી આઠ હજાર અને ચેસઠ કલશો વડે સર્વ ઈન્દ્રો મળી પ્રભુને સ્નાન કરાવે છે. ત્યારબાદ અંગ લુશીને ગોશીષચંદન વડે પ્રભુના અંગે વિલેપન તથા પૂજા વિગેરે કાર્ય કરે છે. પછી ઉત્તમ પ્રકારનાં વસ્ત્ર તથા આ ભૂષણે પ્રભુને પહેરાવે છે. ત્યારબાદ ત્યાંથી પ્રભુને ઉપાડીને માતાની પાસે ભકિતથી મુકી પ્રભુના અંગુઠામાં અમૃતરસ સ્થાપન કરે છે, પછી બત્રીશ કરોડ સુવર્ણવૃષ્ટિ કર્યા બાદ અભય કરનારી આષણ કરે છે. ત્યારબાદ ત્યાંથી ચોસઠ ઈંદ્રા નંદીશ્વરમાં જઈને અષ્ટાહિક મહત્સવ કરી પોતાના સ્થાનમાં જાય છે. એ આદિકસર્વ ઈદ્ર કાયજાણવું. ૩દા હવે જીનેકનાં ગેત્ર તથા વંશ કહે છે. मूलम्-गोयमगुत्ता हरिवंस-संभवा नेमिसुव्वया दो वि। कासवगोत्ता इक्खा-गुवंसजा सेस बावीसं // 10 // छाया—गौतमगोत्रौ हरिवंश-संभवी नेमिसुव्रतोद्वावपि / પનોત્રા ત્રાગારોવાવિંત 206 . ભાવાર્થ-શ્રીનેમિનાથ અને મુનિ સુવ્રતસ્વામી એ બંનેનું ૌતમગાત્ર છે, તેમજ તે બન્ને હરિવંશમાં ઉત્પન્ન થયા છે. બાકીના બાવીશજીનવાનું કાશ્યપ શેત્ર છે અને ઈક્ષિવાકુ વંશમાં જમ્યા છે આ પ્રમાણે જીનેનાં ગોત્ર તથા જીવને વંશ કહે છે. 37 છે 38 છે
