Paumchariyam Part 01

Author(s): Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan

Page 66

विज्जाहरलोगवण्णणं - ३ / ११७-१४२
एवं दढववसायस्स तस्स निक्खमणकारणे देवा । तुरियं च समणुपत्ता, सुरिन्दपमुहा चउवियप्पा ॥१३०॥ नमिऊण जिणवरिन्दं, जयसद्दाला य सहरिसं तुट्ठा। धय-छत्त- चारुचामर-चलन्तकरपल्लवसणाहा ॥ १३१ ॥ वज्जिन्दनील - मरगय-चन्दणमणिखचियकणयपरिवेढं । आरूहइ सुरसमाहिय-खन्धं तु सुदंसणं सिबियं ॥१३२॥ अह निग्गओ महप्पा, नयराओ सुर - नरिन्दपरिकिण्णो । तूरसहस्ससमाहय-बन्दियणुग्घुट्ठजयसद्दो ॥१३३॥ वरबउल-तिलय-चम्पय-असोग- पुन्नाग-नागसुसमिद्धं । पत्तो पवरुज्जाणं, वसन्ततिलयं ति नामेणं ॥ १३४॥ आपुच्छिउण सव्वं, माया- पिय- पुत्त-सयण - परिवग्गं । तो मुयइ भूसणाई, कडिसुत्तय - कडय - वत्थाई ॥१३५॥ सिद्धाण नमोक्कारं, काऊणय पञ्चमुट्ठियं लोयं । चउहि सहसेहि समं, पत्तो य जिणो परमदिक्खं ॥१३६॥ 'वज्जाउहो वि ताहे, केसे मणिपडलयम्मि घेत्तूणं । काऊण सिरपणामं, खीरसमुद्दम्मि पक्खिवइ ॥१३७॥ निक्खमणमहामहिमं, देवा काऊण सुरवरसमग्गा । नमिऊण जिणवरिन्दं, गया य निययाइँ ठाणाई ॥१३८॥ चउहि सहस्सेहि समं, समणाणं जिणवरो महाभागो । गहिउववासो विहरइ, वसुहं संवच्छरं धीरो ॥१३९॥ केएत्थ पढममासे, बीए तइए उ जाव छम्मासे । परिसहभडेहि ताव य, भग्गा समणा अपरिसेसा ॥ १४०॥ भहस्स भएण घरं, न एन्ति तण्हाछुहाकिलन्ता वि । लज्जाए गारवेण य, ताहे रण्णं परिवसन्ति ॥ १४१ ॥ अह ते छुहाकिलन्ता, फलाइँ गिण्हन्ति पायवगणेसु । अम्बरतलम्मि घुटुं, मा गेहह समणरूवेण ॥१४२॥ एवं दृढव्यवसायस्य तस्य निष्क्रमणकारणे देवाः । त्वरितं च समनुप्राप्ताः सुरेन्द्रप्रमुखा श्चतुर्विकल्पाः ॥१३०॥ नत्वा जिनवरेन्द्रं जयशब्दवन्तश्च सहर्षं तुष्टाः । ध्वज - छत्र - चारु चामर - चलत्करपल्लवसनाथाः ॥१३१॥ वज्रेन्द्रनील-मरकत-चन्द्रमणिखचितकनकपरिवेष्टम् । आरोहति सुरसमाहृतस्कन्धा तु सुदर्शनां शिबिकाम् ॥१३२॥ अथ निर्गतो महात्मा नगरात् - सुरनरेन्द्रपरिकीर्णः । तूर्यसहस्रसमाहतबन्दिजनोद्धृष्टो जयशब्दः ॥१३३॥ वरबकुल-तिलक-चम्पकाशोक-पुन्नाग- नागसुसमृद्धम् । प्राप्तः प्रवरोद्यानं वसंततिलकमिति नाम्ना ॥ १३४॥ आपृच्छ्य सर्वं मातापितापुत्रस्वजनपरिवर्गम् । ततो मुञ्चति भूषणानि कटिसूत्रं - कटक - वस्त्राणि ॥१३५॥ सिद्धेभ्यो नमस्कारं कृत्वा च पञ्चमुष्टिकं लोचम् । चतुर्भि स्सहस्त्रैः समं प्राप्तश्च जिनः परमदिक्षाम् ॥१३६॥ वज्रायुधोऽपि तस्य केशान्मणिपटले गृहीत्वा । कृत्वा शिरप्रमाणं क्षीरसमुद्रे प्रक्षिपति ॥१३७॥ निष्क्रमणमहामहिमानं देवा कृत्वा सुरवरसमग्राः । नत्वा जिनवरेन्द्रं गताश्च निजकानि स्थानानि ॥१३८॥ चतुर्भिः सहस्रैः समं श्रमणानां जिनवरो महाभाक् । गृहीतोपवासो विहरति, वसुधायां संवत्सरं धीरः ॥१३९॥ कंचिदत्र प्रथमे मासे द्वितीये तृतीये तु यावच्छृण्मासे। परिषहभटैस्तावच्च भग्नाः श्रमणा अपरिशेषाः ॥१४०॥ भरतस्य भयेन गृहं नायान्ति तृष्णाक्षुधाक्लान्ता अपि । लज्जया गारवेण च तदारण्ये परिवसन्ति ॥१४१॥ अथ ते क्षुधाक्लान्ताः फलानि गृह्णन्ति पादपगणेभ्यः । अम्बरतले धृष्टं मा गृह्णीत श्रमणरुपेण ॥१४२॥ तदा वल्कलचीवरकुशपत्रनिवसनाः फलाहाराः । स्वच्छन्दमतिविकल्पाः, बहुभेदास्तापसा जाताः ॥१४३॥
I
१. सुरवरिंद- प्रत्य० । २. सौधर्मेन्द्रः । ३. नरवर - मु० ।
३१