Paumchariyam Part 01

Author(s): Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan

Page 210

१७५
अंजणासुन्दरीवीवाहविहाणाहियारो-१५/१-२३ तत्थ पुरं विक्खायं, महिन्दनयरं कयं महिन्दणं । वरभवण-तुङ्गतोरण-अट्टालय-वियडपायारं ॥१०॥ अह हिययसुन्दरीए, महिन्दभज्जाए पवरपुत्ताणं । जयं सयं कमेणं, अरिन्दमाई सुरूवाणं ॥११॥ भइणी ताण कणिट्ठा, वरअञ्जणसुन्दरि त्ति नामेणं । रूवाणि रूविणीणं, हाऊण व होज्ज निम्मविया ॥१२॥ मा अत्रया कयाई.कीलन्ती तेन्दण्ण वरभवणे नवजोव्वणचिञ्चइया. सहसा दिदा महिन्देणं ॥१३॥ सद्दाविया य मन्ती, कयविणया आसणेसु उवविट्ठा । भणिया य साहह फुडं, कस्स इमा देमि कन्ना हं ॥१४॥ मइसायरेण भणिओ, महिन्दविज्जाहरो पणमिऊणं । लङ्काहिवस्स दिज्जइ, एस कुमारी गुणब्भहिया ॥१५॥ अहवा दिज्जइ कन्ना, दहमुहपुत्ताण रूवमन्ताणं । घणवाहणिन्दईणं, विज्जा-बलगव्वियमईणं ॥१६॥ सुणिऊण वयणमेयं, सुमई तो भणइ परिफुडुल्लावो । न य रावणस्स कन्ना, दिज्जइ सोऽणेयजुवइपई ॥१७॥ जइ इन्दइस्स दिज्जइ, तो रूसइ मेहवाहणो नियमा। घणवाहणस्स दिन्ना, तो कुप्पइ इन्दइकुमारो ॥१८॥ गणियाहेउं जुझं, जायं सिरिसेणरायपुत्ताणं । पिइ-माइदुक्खजणयं, किं न सुयं जं पुरा वत्तं ? ॥१९॥ सुमईण तत्थ भणियं, वेयड्डे दक्खिणिल्लसेढीए । कणयपुरं अत्थि तहि, हरिणाहो खेयराहिवई ॥२०॥ सुमणा तस्स वरतणू, पुत्तो विज्जुप्पहो त्ति नामेणं । रूव-गुण-जोव्वणेणं, अइसयभूओ तिहुयणम्मि ॥२१॥ तस्सेसा वरकन्ना, दिज्जइ मा एत्थ संसयं कुणह । अणुसरिसजोव्वणाणं, अचिरा वि हु होउ संजोओ ॥२२॥ धुणिऊण उत्तिमङ्गं, मन्ती सन्देहपारओ भणइ । भविओ सिवपहगामी, होही विज्जुप्पहकुमारो ॥२३॥ तत्र पुरं विख्यातं महेन्द्रनगरं कृतं महेन्द्रेण । वरभवनोत्तुङ्गतोरणाट्टालयविकटप्राकारम् ॥१०॥ अथ हृदयसुन्दर्या महेन्द्रभार्यया प्रवरपुत्राणाम् । जातं शतं क्रमेणारिन्दमादयः सुरुपाणाम् ।।११।। भगिनी तेषा कनिष्ठा वराञ्जनासुन्दरीति नाम्ना । रुपाणि रुपिणीनां हात्वेव भवेन्निर्मापिता ॥१२॥ साऽन्यदा कदाचित्क्रीडन्ती तेन्दुकेन वरभवने । नवयौवनमण्डिता सहसा दृष्टा महेन्द्रेण ॥१३॥ शब्दायिताश्च मन्त्रिणः कृतविनया आसनेषूपविष्टाः । भणिताश्च कथयत स्फूट कस्मा इमा ददामि कन्याऽहम् ॥१४॥ मतिसागरेण भणितो महेन्द्रविद्याधरः प्रणम्य । लङ्काधिपाय दीयते एषाकुमारी गुणाभ्यधिका ॥१५॥ अथवा दीयते कन्या दशमुखपुत्राभ्यां रूपवद्भ्याम् । घनवाहनेन्द्रजिद्भ्यां विद्याबलगर्वितमतिभ्याम् ॥१६॥ यदीन्द्रजिते दीयते तदा रुष्यते मेघवाहनो नियमा। धनवाहनाय दत्ता तदा कुप्यत इन्द्रजित्कुमारः ॥१८॥ गणिकाहेतु युद्धं जातं श्रीषेणराजपुत्राणाम् । पितृमातृदुःखजनकं किं न श्रुतं यत्पुरा वृत्तम् ? ॥१९॥ सुमतिना तत्र भणितो वैताढ्ये दक्षिणश्रेण्याम् । कनकपुरमस्ति तत्र हरिनाथः खेचराधिपतिः ॥२०॥ सुमनास्तस्य वरतनूः पुत्रो विद्युत्प्रभ इति नाम्ना । रुप-गुण-यौवनेनातिशयभूतस्त्रिभुवने ॥२१।। तस्मा एषा वरकन्या दीयते माऽत्र शंसयं कुरुत । अनुसदृशयौवनानामचिरमपि हु भवति संयोगः ।।२२।। धूत्वोतमाङ्ग मन्त्री सन्देहपारगो भणति । भविक: शिवपथगामी भविष्यति विद्युत्प्रभकुमारः ॥२३॥
१. पत्नी।
Jain Education Interational
www.janeibrary.org