Paumchariyam Part 01

Author(s): Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan

Page 217

१६. पवणंजय-अंजणासुंदरीभोगविहाणाहियारो
अञ्जनायास्त्यागः परिदेवनं चसरिऊण मिस्सकेसी-वयणं पवणंजएण रुटेणं । चत्ता महिन्दतणया, दुक्खियमणसा अकयदोसा ॥१॥ विरहाणलतवियङ्गी, न लभइ विदाणलोयणा निदं । वामकरधरियवयणा, वाउकुमारं विचिन्तेन्ती ॥२॥ उक्कण्ठिय त्ति गाढं, नयणजलासित्तमलिणथणजुयला । हरिणी व वाहभीया, अच्छि मग्गं पलोयन्ती ॥३॥ अइतणुइयसव्वङ्गी, कडिसुत्तय-कडयसिढिलियाभरणा । भारेण अंसुयस्स य, जाइ महन्तं परमखेयं ॥४॥ ववगयदप्पुच्छाहा, दुक्खं धारेइ अङ्गमङ्गाइँ । एमेव सुन्नहियया, पलवइ अन्नन्नवयणाई ॥५॥ पासायतलत्था चिय, मोहं गच्छइ पुणो पुणो बाला । नवरं आसासिज्जइ, सीयलपवणेण फुसियङ्गी ॥६॥ मिउ-महुर-मम्मणाए, जंपइ वायाए दीणवयणाई । अइतणुओ वि महायस!, तुज्झऽवराहो मए न कओ ॥७॥ मुञ्चसु कोवारम्भं, पसियसु मा एव निगुरो होहि । पणिवइयवच्छला किल, होन्ति मणुस्सा महिलियाणं ॥८॥ एयाणि य अन्नाणि य, जंपन्ती तत्थ दीणवयणाई। अह सा महेन्दतणया, गमेइ कालं चिय बहुत्तं ॥९॥
॥ १६. पवनञ्जयाञ्जनासुन्दरीभोगविधानाधिकारः ॥
अञ्जनायास्त्यागः परिदेवनं च - स्मृत्वा मिश्रकेशीवचनं पवनञ्जयेन रुष्टेन । त्यक्ता महेन्द्रतनया दुःखितमना अकृतदोषा ॥१॥ विरहानलतप्तताङ्गी न लभते विद्राणलोचना निद्राम् । वामकरधृतवदना वायुकुमारं विचिन्तयन्ती ॥२॥ उत्कण्ठितेति गाढं नयनजलासिक्तमलिनस्तनयुगला । हरिणीव व्याघ्रभीता आस्ते मार्ग प्रलोकयन्ती ॥३॥ अतितनूकृतसर्वाङ्गी कटिसूत्रकटकशिथीलाभरणा । भारेणांशुकस्य च याति महत्परमखेदम् ।।४॥ व्यपगतदर्पोत्साहा दु:खं धारयत्यङ्गमङ्गानि । एवमेव शून्यहृदया प्रलपत्यन्योन्यवचनानि ॥५॥ प्रासादतलस्थैव मोहं गच्छति पुनः पुन र्बाला । नवरमाआश्वस्यते शीतलपवनेन स्पर्शिताङ्गी ॥६॥ मृदु-मधुर मन्मनया जल्पति वाचा दीनवचनानि । अतितनुकोऽपि महायशः ! तवापराधो मयान कृतः ॥७॥ मुञ्च कोपारम्भं प्रसीद मैव निष्ठुरो भव । प्रणिपतितवत्सला किल भवन्ति मनुष्या महिलानाम् ।।८।। एतानि चान्यानि च जल्पन्ती तत्र दीनवचनानि । अथ सा महेन्द्रतनया गमयति कालमेव बहुत्वम् ॥९॥ १. स्वस्वामिनं पवनञ्जयम् इत्यर्थः ।
Jain Education Intemational