Paumchariyam Part 01

Author(s): Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan

Page 212

अंजणासुन्दरीवीवाहविहाणाहियारो - १५ / २४-४७
पल्हाएण महिन्दो, तत्थ सरीराइ पुच्छिओ कुसलं । भणिओ य महिन्देणं, कत्तो कुसलं अपुण्णस्स ? ॥३५॥ दुहिया पढमवयत्था, अत्थि महं रूव-जोव्वण-गुणोहा। तीए य वरं सरिसं, न लभामि य दुक्खओ अहयं ॥३६॥ पुणरवि महिन्दराया, पल्हायं भणइ महुरवायाए । मन्तीहि मज्झ सिहं, तुज्झ सुओ अत्थि पवणगई ॥३७॥ तस्स कुमारी सुपुरिस ! दिन्ना य मए करेह कल्लाणं । परिचिन्तिया य बहुसो, पूरेहिं मणोरहे सव्वे ॥३८॥ अह भणइ तत्थ वयणं, पल्हाओ सच्चमेव एयं तु । गाढऽम्हि परिग्गहिओ, महिन्द ! तुज्झाणुराणं ॥ ३९॥ दोहं पि अणुमणं, माणसवरसरतडे निओगेणं । गन्तूण य कायव्वो, वीवाहो तइयदियहम्मि ॥४०॥ एवं कमेण दोणि वि, निययद्वाणाइँ तत्थ गन्तूणं । हय-गय-परियणसहिया, संपत्ता माणसं तुरिया ॥ ४१ ॥ उभयबलसन्निवेसा, विज्जाहर-सयण-परियणापुण्णा । सोहन्ति तत्थ वियडा, अहिट्टिया रिद्धिसंपन्ना ॥ ४२ ॥ दश कामवेगा:
T
दिवसेसु तीसु होही, वीवाहो एव गुरुजणाइटुं । कन्नाए दरिसणमणो, न सहइ पवणंजओ गमिउं ॥ ४३ ॥ मयणोरगावरद्धो, उदरट्ठियवेयणापरिग्गहिओ । दोसं गुणं न पेच्छइ, न य जाणइ जाणियव्वं ति ॥४४॥ सत्य हवन्ति वेगा, भुयङ्गदट्ठस्स गारुडे भणिया । दस य पुणो सविसेसा, हवन्ति मयणाहिदट्ठस्स ॥४५ ॥ पढमम्मि हवइ चिन्ता, वेगे बीयम्मि इच्छे दहुं । तइए दीहुस्सासो, हवइ चउत्थम्मि जरगहिओ ॥४६॥ पञ्चमवेगे डज्झइ, छट्टे भत्तं विसोवमं होइ । सत्तमयम्मि यपलवइ, अट्ठमवेगम्मि उग्गाइ ॥४७॥ प्रह्लादेन महेन्द्रस्तत्र शरीरादीन् पृष्टः कुशलम् । भणितश्च महेन्द्रेण कुतः कुशलमपुण्यस्य ? ॥३५॥ दुहिता प्रथमवयस्थाऽस्ति मम रुप - यौवन - गुणौघा । तस्याश्च वरं सदृशं न लभे च दुःखितोऽहम् ॥३६॥ पुनरपि महेन्द्रराजा प्रह्लादं भणति मधुरवाचा । मन्त्रिभिर्मम शिष्टं तव सुतोऽस्ति पवनगतिः ||३७|| तस्य कुमारी सुपुरष ! दत्ता च मया कुरुत कल्याणम् । परिचिन्तिताश्च बहुशः पूरय मनोरथान् सर्वान् ॥३८॥ अथ भणति तत्र वचनं प्रह्लादः सत्यमेवैतत्तु । गाढमस्मि परिगृहीतो महेन्द्र ! तवानुरागेण ॥३९॥ द्वयोरपि अनुमतेन मानसवरसरस्तटे नियोगेन । गत्वा च कर्तव्यो वीवाहस्तृतीयदिवसे ||४|| एवं क्रमेण द्वावपि निजस्थानानि तत्र गत्वा । हय-गज - परिजनसहितौ संप्राप्तौ मानसं त्वरितौ ॥ ४१ ॥ उभयबलसन्निवेशा, विद्याधर स्वजनपरिजनापूर्णाः । शोभन्ते तत्र विकटा अधिष्ठिता ऋद्धिसंपन्नाः ॥४२॥ दश कामवेगा:
दिवसैस्त्रिभि र्भविष्यति विवाह एवं गुरुजनादिष्टम् । कन्याया दर्शनमना न सहते पवनञ्जयो गन्तुम् ॥४३॥ मदनोरगापरुद्ध उदरस्थितवेदनापरिगृहीतः । दोषं गुणं न पश्यति न च जानाति ज्ञातव्यमिति ॥४४॥ सप्त च भवन्ति वेगा भुजङ्गदष्टस्य गारुडे भणिता । दश च पुनः सविशेषा भवन्ति मदनाहिदष्टस्य ॥४५॥ प्रथमे भवति चिन्ता वेगे द्वितीये इच्छति द्रष्टुम् । तृतीये दीर्घोच्छवासो भवति चतुर्थे ज्वरगृहीतः ॥४६॥ पञ्चमवेगे दहति षष्टे भक्तं विषोपमं भवति । सप्तमे चप्रलपति अष्टमवेगे उद्गाति ॥४७॥
पउम भा-१/२३
१७७