Book Title: Paumchariyam Part 01
Author(s): Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan

View full book text
Previous | Next

Page 117
________________ ८२ पउमचरियं नयरीए तीए सामी, निग्घाओ नाम दाणवो वसइ । अगणियपडिवक्खभओ, ठविओ सो असणिवेगेणं ॥२२४॥ अम्हं परंपराए, सा नयरी आगया गुणसमिद्धा । तस्स भएण विमुक्का, पुत्तय ! अच्चन्तरमणिज्जा ॥२२५॥ जन्ताणि तेण निययं, सव्वत्तो विरड्याइँ पावेणं । मारेन्ति जाइँ पुत्तय, लोयं भीमेण रूवेण ॥२२६॥ सुणिऊण वयणमेयं, रुट्ठा विज्जासु लद्धमाहप्पा । अह ते कुमारसीहा, पायालपुराउ निष्फिडिया ॥२२७॥ चउरङ्गबलस मग्गा, सिग्धं उप्पइय अम्बरतलेणं । हन्तूण जन्तनिवहं, लङ्कानयरी समणुपत्ता ॥२२८॥ सोऊण रक्खसभडे, निग्घाओ निग्गओ सवडहुत्तो।असि-कणय-किरणपउरो, दिवायरो चेव पज्जलिओ ॥२२९॥ गयमेहकण्णपवणो. मयबिन्दझरन्तसलिलसंघाओ। असिविज्जलाउलपरो. सहसा रणपाउसो जाओ॥२३०॥ अन्नोन्नरहसपसरिय-फलउक्कासन्निहेहि सत्थेहिं । दोसु वि बलेसु सुहडा, जुज्झन्ति विमुक्कजीवासा ॥२३१॥ निग्घाओ वि हु माली, आवडिया दो वि रणमुहे सुहडा । मुच्चन्ताऽऽउहनिवहं, असुरा इव दप्पिया सूरा ॥२३२॥ एयारिसम्मि जुज्झे वट्टन्ते उभयलोगसंघट्टे । मालिभडेण य पहओ, निग्घाओ पाविओ मरणं ॥२३३॥ नाऊण निययसेन्नं, निग्घायं मारियं समरमज्झे । भग्गं भयाउलमणं, जह वेयई समणुपत्तं ।२३४॥ तो पडह-भेरि-झल्लरि-जयसङ्ग्घुट्ठमङ्गलरवेणं । लङ्कापुरि पविट्ठो, माली सह बन्धुवग्गेणं ॥२३५॥ पिइ-माइ-सयणसहिओ, परियणपसरन्तभोगवित्थारं । निक्कण्टयमणुकूलं, भुञ्जइ रज्जं गुणसमिद्धं ॥२३६॥ नगर्यां तस्यां स्वामी निर्घातो नाम दानवो वसति । अगणितप्रतिपक्षभयः स्थापितः सोऽशनिवेगेन ॥२२४।। अस्माकं परम्परया सा नगर्यागता गुणसमृद्धा । तस्य भयेन विमुक्ता पुत्रा ! अत्यन्तरमणीया ॥२२५॥ यन्त्राणि तेन नियतं सर्वतो विरचितानि पापेन । मारयन्ति यानि पुत्रा ! लोकं भीमेन रुपेण ।।२२६।। श्रुत्वा वचनमेतद्रुष्टा विद्यासुलब्धमाहात्म्याः । अथ ते कुमारसिंहाः पातालपुरातो निस्फिटिताः ॥२२७॥ चतुरङ्गबलसमग्राः शीघ्रमुत्पत्याम्बरतलेन । हत्वा यन्त्रनिवहं लङ्कानगरी समनुप्राप्ताः ॥२२८॥ श्रुत्वा राक्षसभटान्निर्घातो निर्गतोऽभिमुखः । असि-कनक-किरणप्रचुरो दिवाकर इव प्रज्वलितः ॥२२९।। गजमेघकर्णपवनो मदबिन्दुझरत्सलिलसंघातः । असिविद्युदाकुलपर: सहसा रणप्रावृड् जातः ।।२३०॥ अन्योन्यरभसप्रसरितकलोल्लसंनिभैः शस्त्रैः । द्वयोरपि बलयो:सुभटा युध्यन्ति विमुक्तजीविताशाः ॥२३१।। निर्घातोऽपि खलु माली, आपतितौ द्वावपि रणमुखे सुभटौ । मुञ्चन्तावायुघनिवहमसुराविव दर्पितौ शूरौ ।।२३२।। एतादृशे युद्धे वर्तन्त उभयलोकसंघट्टे । मालिभटेन च प्रहतो निर्घातः प्राप्तो मरणम् ।।२३३।। ज्ञात्वा निजसैन्यं निर्घातं मारितं समरमध्ये । भग्नं भयाकुलमना यथा वैताढ्यं समनुप्राप्तः ।।२३४॥ ततः पटह-भेरि-झल्लरि-जयशब्दोद्दष्टमङ्गलरवेण । लङ्कापुर प्रविष्टो माली सह बन्धुवर्गेण ॥२३५।। पितृमातृ-स्वजनसहितः परिजनप्रसरद्भोगविस्तारम् । निष्कण्टकमनुकूलं भुनक्ति राजयं गुणसमृद्धम् ।।२३६।। १. समिद्धा-प्रत्य० । २. अभिमुखम् । Jain Education Intemalional For Personal & Private Use Only www.jainelibrary.org

Loading...

Page Navigation
1 ... 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226