Paumchariyam Part 01

Author(s): Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan

Page 177

१४२
आर्षवेदसम्मत्ता यज्ञा:
सुणिऊण वयणमेय, भाइ तओ नारओ मइपगब्भो । आरिसवेयाणुमयं, कहेमि जन्नं निसामेहि ॥ ७५ ॥ वेइसरीरल्लीणो, मणजलणो नाणघयसुपज्जलिओ । कम्मतरुसमुप्पन्नं, मलसमिहासंचयं डहइ ॥ ७६ ॥ कोहो माणो माया, लोभो रागो य दोस मोहो य । पसवा हवन्ति एए, हन्तव्वा इन्दिएहि समं ॥७७॥ सच्चं खमा अहिंसा, दायव्वा दक्खिणा सुपज्जत्ता । दंसण चरित्त-संजम - बम्भाईया इमे देवा ॥ ७८ ॥ सो जिहि भणिओ, जन्नो तच्चत्थवेयनिद्दिट्ठो । जोगविसेसेण कओ, देइ फलंपरमनिव्वाणं ॥७९॥ जे 'पुण करेन्ति जन्नं, अणारिंस अलियवेयनिप्फण्णं । मारेऊण पसुगणे, रुहिर-वसा - मंसरसलोला ॥८०॥ ते पावकम्मकारी, वाहा विव निद्दया निरणुकम्पा । मरिऊण जन्ति निरयं, अज्जेन्ति य दीहसंसारं ॥ ८१ ॥
नए भणिया, सव्वे वि य बम्भणा परमरुट्ठा। पहणेऊण पयत्ता, दढमुट्ठि-करप्पहारेहिं ॥८२॥ नारओ वि विप्पे, भुयबल - अइचडुलपण्हिपहरेहिं । वारेइ पययमणसो, संसयपरमं समणुपत्तो ॥ ८३ ॥ बहवेहि वेढिऊणं, गहिओ कर-चरण- अङ्गमङ्गेसु । पक्खी व पञ्जरत्थो, अवसीयइ नारओ धणियं ॥८४॥ एयन्तरम्मि पत्तो, दूओ दहवयणसन्तिओ तत्थ । अह पेच्छइ हम्मन्तं, विप्पेहि य नारयं दीणं ॥ ८५ ॥ गहियं विप्पेहि तर्हि, दट्ठूणं नारयं पभूएहिं । गन्तुं कहेइ दूओ, जन्ननिओगं दहमुहस्स ॥८६॥
जस्स सासं सामिय !, विसज्जिओ हं तए नरिन्दस्स । तस्स बहुबम्भणेहिं, हम्मन्तो नारओ दिट्ठो ॥८७॥
आर्षवेदसम्मत्ता यज्ञाः
श्रुत्वा वचनमेतद्भणति ततो नारदो मतिप्रागल्भ्यः । आर्षवेदानुमतं कथयामि यज्ञं निशामयत ॥७५॥ वेदिशरीरलीनो मनोज्वलनो ज्ञानघृतसुप्रज्वलितः । कर्मतरुसमुत्पन्नं मलसमिधसंचयं दहति ॥७६॥ क्रोधो मानो माया लोभोरागश्च द्वेष-मोहश्च । पशवो भवन्त्येते हन्तव्या इन्द्रियैः समम् ॥७७॥ सत्यं क्षमाऽहिंसा दातव्या दक्षिणा सुपर्याप्ता । दर्शन - चारित्र - संयम - ब्रह्मादिका इमे देवाः ॥७८॥ एष जिनैर्भणितो यज्ञस्तथ्यार्थवेदनिर्दिष्टः । योगविशेषेण कृतो ददाति फलं परमनिर्वाणम् ॥७९॥
ये
पुनः कुर्वन्ति यज्ञमनादृशमलिकवेदनिष्पन्नम् । मारयित्वा पशुगणान् रुधिर-वसा - मांसरसलोलाः ॥८०॥ ते पापकर्मकारिणो व्याधा इव निर्दया निरनुकम्पाः । मृत्वा यान्ति नरकमर्जयन्ति च दीर्घसंसारम् ॥८१॥ यन्नारदेन भणिताः सर्वेऽपि च ब्राह्मणाः परमरुष्टाः । प्रहन्तुं प्रवृत्ता दृढमुष्टिकरप्रहारैः ॥८२॥ तान्नारदोऽपि विप्रान्भुजबलातिचटुलपाष्णिप्रहारैः । वारयति प्रयतमनाः संशयपरमं समनुप्राप्तः ॥८३॥ बहुभिर्वेष्टयित्वा गृहीतः कर चरणाङ्गमङ्गैः । पक्षीव पञ्जरस्थोऽवसीदति नारदोऽत्यन्तम् ॥८४॥ अत्रान्तरे प्राप्तो दूतो दशवदनसत्कस्तत्र । अथ पश्यति हन्यमानं विप्रैश्च नारदं दीनम् ॥८५॥ गृहीतं विप्रैस्तत्र दृष्ट्वा नारदं प्रभुतैः । गत्वा कथयति दूतो यज्ञनियोगं दशमुखस्य ॥ ८६ ॥ यस्य सकाशं स्वामिन् ! विसर्जितोऽहं त्वया नरेन्द्रस्य । तस्य बहुब्राह्मणै हन्यमानो नारदो दृष्टः ||८७॥
-
पउमचरियं