Paumchariyam Part 01

Author(s): Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan

Page 207

१७२
पउमचरियं अणुहविऊण य दुक्खं, जइ कह वि लहन्ति माणुसं जम्मं ।
तत्थ वि होन्ति अणाहा, जे निसिभत्तं न वज्जेन्ति ॥१३८॥ महिला य जा न रत्ति, भुञ्जइ आहार-खाण-पाणविहिं । जिणधम्मभावियमई, सा वि य देवत्तणं लहइ ॥१३९॥ तत्थ विमाणम्मि चिरं, विसयसुहं भुञ्जिउं चुयसमाणी । आयाइ माणुसत्ते, उत्तममहिला सुरूवा य ॥१४०॥ तीए हवइ पकामं, कञ्चण-मणि-रयण-रुप्पय-पवालं । धण-धनं च बहुविहं, जीए न भुत्तं वियालम्मि ॥१४१॥ सेज्जाहि सुहनिसण्णा, विज्जिज्जइ चामरेहि विलयाहिं । आभरणभूसियङ्गी, जा निसिभत्तं विवज्जेइ ॥१४२॥ चक्कहर-वासुदेवाण होन्ति महिलाउललियरूवाओ। भुञ्जन्ति विसयसोक्खं, जाओ विवज्जेन्ति निसिभत्तं ॥१४३॥ जाओ पुण महिलाओ, रत्तिं जेमन्ति धम्मरहियाओ । ताओ वि हु दुक्खाइँ, अणुहोन्ति बहुप्पयाराई ॥१४४॥ हीणकुलसंभवाओ, धण-धन्न-सुवण्ण-रूवरहियाओ।जायन्ति महिलियाओ, जाओ भुञ्जन्ति निसिभत्तं ॥१४५॥ दारिद्द-दूहवाओ, निच्चं कर-चरणफुट्टकेसीओ। होन्ति इह महिलियाओ, जाओ भुञ्जन्ति निसिभत्तं ॥१४६॥ जइ वि हु किंचि निओगं, करेन्ति अन्नाणधम्मसद्धाए । तह वि यतं अप्पफलं, होइ य निसिभोयणरयाणं ॥१४७॥ तम्हा वज्जेह इमं, निसिभत्तं जीवघायणं जं च । अलियं अदत्तदाणं, परदारं तह य महुमंसं ॥१४८॥ परिहरइ अन्नदिट्ठी, जिणसासणउज्जया सया होह । तो सव्वसङ्गमुक्का, कमेण मोक्खं पि पाविहह ॥१४९॥ रयणाइँ रयणदीवे, जह कोइ नरो लएइ लाहत्थी । तह मणुयभवे गिण्हइ, धम्मत्थी नियमरयणाइं ॥१५०॥ अनुभूय च दुःखं यदि कथमपि लभन्ते मानुष्यं जन्म । तत्रापि भवन्त्यनाथा ये निशिभक्तं न वर्जयन्ति ।।१३८।। महिला च या न रात्रिं भुङ्क्त आहार-खान-पानविधिम् । जिनधर्मभावितमतिः साऽपि च देवत्वं लभते ॥१३९।। तत्र विमाने चिरं विषयसुखं भुक्त्वा च्युता सती । आयाति मानुष्यत्व उत्तममहिला सुरुपा च ॥१४०॥ तस्या भवति प्रकामं काञ्चनमणि-रत्न-रुप्यक-प्रवालम् । धन-धान्यं च बहुविधं यया न भुक्तं विकाले ॥१४१॥ शय्याया सुखनिषण्णा विज्यते चामरैर्वनिताभिः । आभरणभूषिताङ्गी या निशिभक्तं विवर्जयति ॥१४२।। चक्रधरवासुदेवानां भवन्ति महिला ललितरुपाः । भुञ्जन्ति विषयसुखं या विवर्जयन्ति निशिभक्तम् ।।१४३।। याः पुनर्महिला रात्रिं भुञ्जते धर्मरहिताः । ता अपि हु दुःखान्यनुभवन्ति बहुप्रकाराणि ॥१४४॥ हीनकुलसंभवा धन-धान्य-सुवर्ण-रुप्यरहिताः । जायन्ते महिला या भुञ्जते निशिभक्तम् ॥१४५।। दारिद्र-दुर्भगा नित्यं कर-चरणस्फूटकेश्यः । भवतीह महिला या भुञ्जते निशिभक्तम् ॥१४६।। यद्यपि हु किंचिन्नियोगं कुर्वन्त्यज्ञानधर्मश्रद्धया । तथापि च तमल्पफलं भवति च निशिभोजनरतानाम् ॥१४७॥ तस्माद्वर्जयेदं निशिभक्तं जीवघातनं यच्च । अलिकमदत्तदानं परदारं तथा च मधुमांसम् ॥१४८॥ परिहरतान्यदृष्टिं जिन शासनोद्यताः सदा भवत । ततस्सर्वसङ्गमुक्ताः क्रमेण मोक्षमपि प्राप्तुत ॥१४९।। रत्नानि रत्नद्वीपे यथा कोऽपि नरो लभते लाभार्थी । तथा मनुष्यभवे गृह्णाति धर्मार्थी नियमरत्नानि ॥१५०॥
१. रूप्यरहिताः । २. दुर्भगाः ।
Jain Education Intematonal