Paumchariyam Part 01

Author(s): Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan

Page 194

इन्दनिव्वाणगमणाहियारो - १३/१२-३८
१५९
माया पिया यती कालगया दो वि कम्मजोएणं । कह कह वि जीविया सा, लोगुच्छिद्वेण भत्तेणं ॥ २४ ॥ फुडियकर- पायजुयला, लुक्खसरीरा कुवत्थपरिहाणा । परिभमइ दुक्खियमणा, भेसिज्जन्ती जणवणं ॥ २५ ॥ कम्मपरिनिज्जराए, कालं काऊण तत्थ उववन्ना । किंपुरिसस्स महिलिया, नामेणं खीरधार त्ति ॥२६॥ तत्तो चुया समाणी, रयणपुरे धारिणीए गब्भम्मि । गोमुहकुडम्बियसुओ, सहस्सभाओ समुप्पन्नो ॥२७॥ सम्मत्तं पडिवन्नो, सहस्सभाओ अणुव्वयसमग्गो । कालं काऊण तओ, सुक्कविमाणे समुप्पन्नो ॥ २८ ॥ चविऊण विमाणाओ, पुव्विल्ले रयणसंचए नयरे । गुणवल्लीए पुत्तो, जाओ च्चिय मणिरएण तओ ॥ २९ ॥ अह नन्दिवद्धणो सो, रज्जं काऊण जिणवरेण समं । पव्वइओ करिय तवं, गेवेज्जं उत्तमं पत्तो ॥ ३०॥ अहमिन्दपवरसोक्खं, भोत्तूण चुओ इहं भरहवासे । मणसुन्दरीए जाओ, सहसारसुओ तुमं इन्दो ॥३१॥ इन्दत्तं पडिवन्नो, मणाभिलासेण गब्भसमयम्मि । इह चक्कवालयनरे, जाओ विज्जाहराहिवई ॥३२॥ किं परितप्पसि दीहं, जह संगामे विणिज्जिओ अहयं ? । एयनिमित्तेण तुमं, कम्मकलङ्काउ मुच्चिहिसि ॥३३॥ किं न सरसि जं पुव्वं, कीलन्तेण वि य दुण्णएण कयं । तं सव्वं फुडवियडं, कहेमि निसुणेहि एगमणो ॥ ३४ ॥ नयरे अरिंजयपुरे, जलणसिहो नाम खेयराहिवई । महिला से वेगवई, दुहिया वि य होइ आहल्ला ॥३५॥ ती सयंवर, मिलिया विज्जाहरा बहुवियप्पा । बल- रिद्धिसमुदएणं, तुमं पि पत्तो तहिं चेव ॥ ३६ ॥ चन्दावत्तरुत्तम - सामी आणन्दमालिणो नामं । गहिओ सयंवराए, परभवकम्माणुभावेणं ॥३७॥ परिणेऊण नरिन्दो, तं कन्नं रूव-जोव्वणापुण्णं । रइसागरोवगाढो, भुञ्जइ भोगे सुरवरो व्व ॥३८॥
T
माता पिता च तस्याः कालगतौ द्वावपि कर्मयोगेन । कथंकथमपि जीविता सा लोकोच्छिष्टेन भक्तेन ॥२४॥ स्फुटित कर - पादयुगला रुक्षशरीरा कुवस्त्रपरिधाना । परिभ्रमति दुःखितमना भेषयमाणी जनपदेन ॥२५॥ कर्मपरिनिर्जरया कालं कृत्वा तत्रोत्पन्ना । किंपुरुषस्य महिला नाम्ना क्षीरधारेति ||२६|| ततश्च्युता सती रत्नपुरे धारिण्या गर्भे । गोमुखकुटुम्बिसुतः सहस्रभानुः समुत्पन्नः ||२७|| सम्यक्त्वं प्रतिपन्नः सहस्रभानुरणुव्रतसमग्रः । कालं कृत्वा ततः शुक्रविमाने समुत्पन्नः ॥२८॥ च्युत्वा विमानात्पूर्वे रत्नसञ्चये नगरे। गुणवल्याः पुत्रो जात एव मणिरत्नेन ततः ॥२९॥ अथ नन्दिवर्धनः स राज्यं कृत्वा जिनवरेण समम् । प्रव्रजितः कृत्वा तपो ग्रैवेयकमुत्तमं प्राप्तः ||३०|| अहमिन्द्रप्रवरसुखं भुक्त्वा च्युत इह भरतवर्षे । मनः सुन्दर्या जातः सहस्रारसुतस्त्वमिन्द्रः ॥३१॥ इन्द्रत्वं प्रतिपन्नो मनोऽभिलाषेण गर्भसमये । इह चक्रवालनगरे जातो विद्याधराधिपतिः ॥३२॥ किं परितप्यसे दीर्घं यथा संग्रामे विनिर्जितोऽहम् ? । एतन्निमित्तेन त्वं कर्मकलङ्कान्मोक्ष्यसि ||३३|| किं न स्मरसि यत्पूर्वं क्रीडताऽपि च दुर्नयेन कृतम् । तत्सर्वं स्फुटविकटं कथयामि निश्रुण्वेकाग्रमनाः ||३४|| नगरे अरिंजयपुरे ज्वलनसिंहो नाम खेचराधिपतिः । महिला तस्य वेगवती दुहिताऽपि च भवत्यहल्या ||३५|| तस्याः स्वयंवरार्थे मिलिता विद्याधरा बहुविकल्पाः । बल- ऋद्धिसमुदायेन त्वमपि प्राप्तस्तत्रैव ॥३६॥ चन्द्रावर्त्तेपुरोत्तमस्वाम्यानन्दमाली नाम । गृहीतः स्वयंवरया परभवकर्मानुभावेन ||३७|| परिणय्य नरेन्द्रस्तां कन्यां रुपयौवनापूर्णाम् । रतिसागरावगाढो भुनक्ति भोगान् सुरवर इव ||३८||
I