Paumchariyam Part 01

Author(s): Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan

Page 124

दहमुहविज्जासाहणं-७/५१-७६ एवं सव्वकलाऽऽगम-कुसलो रयणासवो वि चिन्तेन्तो । न लभइ खणं पि निर्दे, निययपुरीपविसणट्ठाए ॥६४॥ परिचिन्तिऊण एवं, निययं नाऊण विरियमाहप्पं । विज्जासु साहणटुं, कुसुमुज्जाणे, समणुपत्तो ॥६५॥ गह-भूय-वाणमन्तर-पिसायबहुघोररूवसद्दाले । उज्जाणमज्झयारे, झाणुवओगं समारूढो ॥६६॥ नाऊण वोमबिन्दू, विज्जा समुहागयं तमुज्जाणे । देइ पडिचारियं से, धूयं चिय केकसीनामं ॥६७॥ सा तत्थ तक्खणं चिय, कयविणया जोगिणं समल्लीणा । रक्खड़ पसन्नहियया, समन्तओ दिनदिदीया ॥६८॥ अह सो समत्तविज्जो, काऊण थुई तओ जिणिन्दाणं । पेच्छइ य समब्भासे, विज्जाहरबालियं एक्कं ॥६९॥ वरपउमपत्तनेत्ता, पउममुही पउमगब्भसमगोरी । पउमद्दहवत्थव्वा, किं होज्ज सिरी सयं चेव ? ॥७०॥ रयणासवेण कन्ना, भणिया केणेत्थ कारणेण तुमं । अच्छसि वरलायण्णे ! हरिणी विव जूहपब्भट्ठा ? ॥७१॥
आयासबिन्दुतणया, नन्दवईगब्भसंभवा कन्ना । नामेण केकसी हं, जणएण निरूविया तुझं ॥७२॥ रयणासवस्स सिद्धा, अह माणससुन्दरी महाविज्जा । दरिसेइ तक्खणं चिय, रूवं बल-विरिय-माहप्पं ॥७३॥ विज्जाबलेण सहसा, तत्थेव निवेसियं महानयरं । वरभवणसयाइण्णं, दिव्वं कुसुमन्तयं नामं ॥७४॥ पाणिग्गहणविहाणं, विहिणा काऊण तीए कन्नाए । भुञ्जइ निरन्तराए, भोगे बहुमाणसवियप्पो ॥५॥ सा अन्नया कयाई, सयणिज्जे महरिहे सुहपसुत्ता । पेच्छइ पसत्थसुमिणे, पडिबुद्धा मङ्गलरवेणं ॥७६॥
एवं सर्वकलाऽऽगमकुशलो रत्नश्रवा अपि चिन्तयन् । न लभते क्षणमपि निद्रां निजपुरीप्रवेशनार्थे ॥६४॥ परिचिन्त्यैवं निजकं ज्ञात्वा वीर्यमहात्म्यम् । विद्यानां साधनार्थं कुसुमोद्याने समनुप्राप्तः ॥६५॥ ग्रह-भूत-वानव्यंतर-पिशाच-बहुघोररुपशब्दवति । उद्यानमध्ये ध्यानोपयोगं समारुढः ॥६६॥ ज्ञात्वा व्योमबिन्दु विद्यासमूहागतस्तमुद्याने । ददाति प्रतिचारिकां तस्य दुहितरमेव केकसीनामाम् ॥६७।। सा तत्र तत्क्षणमेव कृतविनया योगिनं समालीना । रक्षति प्रसन्नहृदया समन्ततो दत्तदृष्टिका ॥६८।। अथ स समाप्तविद्यः कृत्वा स्तुतिस्ततोजिनेन्द्राणाम् । पश्यति च समभ्यासे विद्याधरबालिकामेकाम् ॥६९॥ वरपद्मपत्रनेत्रा पद्ममुखी पद्मगर्भसमगौरी । पद्मद्रहवास्तव्या किं भवेत्श्रीः स्वयमेव ? ॥७०॥ रत्नश्रवसा कन्या भणिता केनात्र कारणेन त्वम् । आस्ते वरलावण्ये ! हरिणीव युथप्रभ्रष्टा? ॥७१॥ आकाशबिन्दुतनया नन्दवती गर्भसंभवा कन्या । नाम्ना केकश्यहं जनकेन निरूपिता तुभ्यम् ॥७२॥ रत्नश्रवसः सिद्धा अथ मानससुन्दरी महाविद्या । दर्शयति तत्क्षणं चैव रुप-बल-वीर्य-माहात्म्यम् ॥७३॥ विद्याबलेन सहसा तत्रैव निवेशितं महानगरम् । वरभवनशताकीर्णं दिव्यं कुसुमान्तकं नाम ॥७४॥ पाणिग्रहणविधानं विधिना कृत्वा तस्याः कन्यायाः । भुनक्ति निरन्तरान्भोगान्बहुमानसविकल्पः ॥७५॥ साऽन्यदाकदाचित्शयने महा सुखप्रसुप्ता । पश्यति प्रशस्तस्वप्नान्प्रतिबुद्धा मङ्गलरवेण ॥७६॥
१. विज्जासमहागयं तरुज्जाणे-प्रत्य० । २. समाइण्णं-प्रत्य० । पउम. भा-१/१२
Jain Education Intemalional