Paumchariyam Part 01

Author(s): Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan

Page 152

दहमुखपुरिपवेसो-८/२३७-२६३
११७
समणलोपालो, जेण जिओ साहिओ य मत्तगओ । अहमवि तेण रणमुहे, विमुहो च्चिय सरवरेहि कओ ॥ २५९ ॥ एयं जमस्स वयणं, सुणिऊण सुराहिवो रणारम्भं । कुव्वन्तो च्चिय सव्वं, मन्तीहि निवारिओ सिग्घं ॥२५२॥ भणिओ इन्देण जमो, वच्च तुमं पुरवरं सुरग्गीयं । अच्छसु वीसत्थमणो, मोत्तूण भयं रिउभडाणं ॥ २५३ ॥ इन्दो वि निययभवणे, सव्वसिरी - जुवइसहगओ भोए । भुञ्जन्तो परमगुणे, न गणइ कालं पि वच्चन्तं ॥ २५४ ॥ अह रावणो वि पत्तो, आइच्चरयस्स देहि किक्किन्धी । रिक्खरयस्स वि दिन्नं, रिक्खपुरं महुगिरिस्सुवरिं ॥ २५५ ॥ रिक्खरया - ऽऽइच्चरया, ,ठविऊण कुलागएसु नयरेसु । पुप्फविमाणारूढो, उप्पइओ दहमुहो गयणं ॥ २५६॥ वच्चइ लङ्काभिमुहो, खेयरभडचडगरेण महएणं । पेच्छन्तो लवणजलं, उम्मिसहस्साउलं भीमं ॥ २५७॥ भीम-झस-मयर-कच्छह-अन्नोन्नावडियविलुलियावत्तं । आवत्तविद्दुमाहय - निल्लूरियदलियसङ्घउलं ॥२५८॥ सङ्घउलसिप्पिसंपुड-विहडियपेरन्तचच्चियतरङ्गं । सतरङ्गमारुयाहय - सरियामुहभरियकूलयलं ॥ २५९ ॥ कूलयलहंससारस-कलमलभरजणियरुद्धतडमग्गं । तडमग्गरयणबहुविह-किरणुज्जोवियदुरुप्पयरं ॥ २६० ॥ पयरन्तविसयमोत्तिय-धवलियघणफेणपुञ्जपुञ्जइयं । पुञ्जइयदिव्वपायव - कुसुमसमाइण्णदिण्णच्चं ॥२६१॥ दिण्णच्चणं व रेहड़, महल्लहलन्तवी संघट्टं । संघट्टजलाऊरिय, सव्वत्तो गुलगुलायन्तं ॥२६२॥ एयारिस समुहं, नियमाणो जोयणाइँ बहुयाइं । बोलेऊणं पेच्छइ, लङ्कानयरिं तिकूडत्थं ॥२६३॥
वैश्रमणलोकपालो येन जितः साधितश्च मत्तगजः । अहमपि तेन राणमुखे विमुख एव शरवरैः कृतः || २५१ ।। एतद्यमस्य वचनं श्रुत्वा सुराधिपो रणारम्भम् । कुर्वन्नेव सर्वं मन्त्रिभि र्निवारितः शीघ्रम् ॥२५२॥ भणित इन्द्रेण यमो गच्छस्त्वं पुरवरं सुरोद्गीतम् । आसस्व विश्वस्तमना मुक्त्वा भयं रिपुभटानाम् ॥२५३॥ इन्द्रोऽपि निजभवने सर्वश्रीयुवतिसहगतो भोगान् । भुञ्जन्परमगुणान्न गणति कालमपि गच्छन्तम् ॥२५४॥ अथ रावणोऽपि प्राप्त आदित्यरजसे ददाति किष्किन्धम् । ऋक्षरजसोऽपि दत्तं ऋक्षपुरं मधुगिरेरुपरि ॥२५५॥ ऋक्षरजा-आदित्यरजसौ स्थापयित्वा कुलागतेषु नगरेषु । पुष्पकविमानारुढ उत्पतितो दशमुखो गगनम् ॥ २५६॥ गच्छति लङ्काभिमुखः खेचरभटसमूहेन महता । पश्यन्लवणजलमुर्मिसहस्राकुलं भीमम् ॥२५७॥ भीममत्स्य-मगर-कच्छपान्योन्यापतितविलुलितावर्तम् । आवर्तविद्रुमाहत- छिन्नदलितशङ्खकुलम् ॥२५८॥ शङ्खकुलसीपसंपूट-विघटितप्रसरच्चर्चिततरङ्गम् । सतरङ्गमारुताहतसरितामुखभृतकूलतलम् ॥२५९॥ कूलतलहंससारसकलमलभरजनितरुद्धतटमार्गम् । तटमार्गरत्नबहुविधकिरणोद्योतितदूरोत्प्रसरम् ॥२६०॥ प्रसरद्विषयमौक्तिकधवलितधनफेनपुञ्जपिञ्जरितम् । पिञ्जरितदिव्यपादपकुसुमसमाकीर्णदत्तार्चम् ॥२६१॥ दत्तार्चनमिव राजते महद्धलत्वीचीसंघट्टम् । संघट्टजलापूरितं सर्वतो गुलगुलायन्तम् ॥२६२॥ एतादृशं समुद्रं नीयमानो योजनानि बहूनि । लङ्घ्य पश्यति लङ्कानगरीं त्रिकुटस्थाम् ॥२६३॥
१. घट्टंत जला - प्रत्य० ।