Paumchariyam Part 01

Author(s): Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan

Page 159

१२४
पउमचरियं सुग्गीवो वि हु कन्नं, सिरिप्पभं देइ रक्खसिन्दस्स । किक्किन्धिमहानयरे, करेइ रज्जं गुणसमिद्धं ॥५०॥ विज्जाहरमणुयाणं, कन्नाओ रूवजोव्वणधरीओ।अक्कमिय विक्कमेणं, परिणेइ दसाणणो ताओ ॥५१॥ निच्चालोए नयरे, निच्चालोयस्स खेयरिन्दस्स । रयणावलि त्ति दुहिया, सिरिदेवीगब्भसंभूया ॥५२॥ तीए विवाहहेडं, पुप्फविमाणट्ठियस्स गयणयले । वच्चन्तस्स निरुद्धं, जाणं अट्ठावयस्सुवरिं ॥५३॥ दट्ठण अवच्चन्तं, पुष्फविमाणं तओ परमरुट्ठो । पुच्छइ रक्खसनाहो, मारीइ ! किमेरिसं जायं? ॥५४॥ अह साहिउँ पयत्तो, मारीई को वि नाह ! मुणिवसहो । तप्पइ तवं सुघोरं, सूराभिमुहो महासत्तो ॥५५॥ रावणस्य अष्टापदे अवतरणम्एयस्स पभावेणं, जाणविमाणं न जाइ परहुत्तं । अवयरह नमोक्कार, करेह मुणि पावमहणस्स ॥५६॥
ओयारियं विमाणं, पेच्छइ कविलासपव्वयं रम्मं । दूरुन्नयसिहरोहं, मेहं पिव सामलयारं ॥५७॥ घणनिवह-तरुणतरुवर-कुसुमालिनिलीणगुमुगुमायारं । निज्झरवहन्तनिम्मल-सलिलोहप्फुसियवरकडयं ॥५८॥ कडयतडकिन्नरोरग-गन्धव्वुग्गीयमहुरनिग्धोसं । मय-महिस-सरह-केसरि-वराह-रुरु-गयउलाइण्णं ॥५९॥ सिहरकरनियरनिग्गय-नाणाविहरयणमणहरालोयं । जिणभवणकणयनिम्मिय-उब्भासेन्तं दस दिसाओ ॥६०॥ अवइण्णो दहवयणो, अह पेच्छइ साहवं तहिं वाली । जाणपइट्ठियभावं, आयावन्तं सिलापट्टे ॥६१॥ सुग्रीवोऽपि हु कन्यां श्रीप्रभां ददाति राक्षसेन्द्राय । किष्किन्धिमहानगरे करोति राज्यं गुणसमृद्धम् ॥५०॥ विद्याधरमनुष्याणां कन्या रुपयौवनधारिण्याः । आक्रम्य विक्रमेन परिणयति दशाननस्ताः ॥५१॥ नित्यालोकेनगरे नित्यालोकस्य खेचरेन्द्रस्य । रत्नावलीति दुहिता श्रीदेवीगर्भसम्भूता ॥५२॥ तस्या विवाहहेतुं पुष्पकविमानस्थितस्य गगनतले । व्रजतो निरुद्धं यानमष्टापदस्योपरि ॥५३॥ दृष्टवाऽव्रजच्छन्तं पुष्पकविमानं ततः परमरुष्टः । पृच्छति राक्षसनाथो मारीचि ! किमिदृशं जातम् ॥५४॥ अथ कथयितुं प्रवृत्तो मारीची कोऽपि नाथ ! मुनिवृषभः । तपते तप:सुघोरं सूर्याभिमुखो महासत्त्वः ॥५५॥ रावणस्य अष्टापदेऽवतरणम्एतस्य प्रभावेन यान-विमानं न याति पराभूतम् । अवतरत नमस्कारं कुरुत मुनये पापमथनाय ॥५६॥ अवतारितं विमानं पश्यति कैलाशपर्वतं रम्यम् । दूरोन्नतशिखरौघं मेघमिव श्यामलाकारम् ॥५७।। धननिवहतरुणतरुवरकुसुमालिनिलीनगुमगुमाकारम् । निर्जरवहन्निर्मलसलिलौघस्पर्शितवरकटकम् ॥५८॥ कटकतटकिन्नरोरग-गान्धर्वोद्गीतमधुर निर्घोषम् । मृग-महिष-शरभ-केसरि-वराह-रुरु-गजकुलाकीर्णम् ।।५९।। शिखरकरनिकरनिर्गतनानाविधरत्नमनोहरालोकम् । जिनभवनकनकनिर्मितोद्भासन्तं दशदिशः ॥६०॥ अवतीर्णो दशवदनोऽथ पश्यति साधुं तत्र वालिम् । ध्यानप्रतिष्ठितभावमातापयन्तं शिलापृष्टे ॥६१॥
१. वालि-प्रत्य० ।