Paumchariyam Part 01

Author(s): Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan

Page 168

दहमुहसुग्गीवपत्थाण- सहस्सकिरणअणरण्णपव्वज्जाविहाणं- १०/३५-६१
एवं अयालसलिलं, भणइ गवेसेह पेसिया पुरिसा । गन्तूण पडिनियत्ता, जं दिट्टं तं निवेदेन्ति ॥४९॥
नाह को विपुरिसो, जुवइसमग्गो नईए पुलिणत्थो । अच्छि लीलायन्तो, सुरो व्व मन्दाइणीसलिले ॥५०॥ तेणेयं नइसलिलं, रुद्धं जलजन्तसंपओगेणं । रमिऊण पुणो मुक्कं, वहइ पहू उब्भावत्तं ॥५१॥ बहुतूरजयालोयण - सद्दं सोऊण परमरुट्टेणं । वीसज्जिया य सुहडा, तस्स वहत्था बलसमग्गा ॥ ५२ ॥ तो पेसिऊण सुहडे, पुणरवि पूया करित्तु पडिमाणं । संथुणइ एगमणसो, दहवयणो मङ्गलसएहिं ॥ ५३ ॥ दशमुखस्य सहस्त्रकिरणेन सह युद्धम्
1
सन्नद्धबद्धकवया, विज्जाहरपत्थिवा गयणमग्गे । दट्ठूण सहसकिरणो, ओइण्णो नइपुलीणाओ ॥५४॥ सोऊण कलयलरखं, माहेसरनयरसन्तिया सुहडा । सन्नज्झिऊण तुरियं, सहस्सकिरणं समल्लीणा ॥५५ ॥ अह जुज्झि पवत्ता, निसायरा भूमिगोयरेहि समं । चक्का - ऽसि सत्ति- तोमर - मोग्गरनिवहं विमुञ्चन्ता ॥ ५६ ॥ रहय-गय-तुरङ्गदप्पिय-अन्नोन्नावडियचडुलपाइक्का । जुज्झन्त सवडहुत्ता, नामं गोत्तं च सावेन्ता ॥५७॥ रक्खसभडेहि भग्गं, निययं दट्ठूण साहणं समरे । रुट्ठो सहस्सकिरणो, आउहनिवहेण पज्जलिओ ॥५८॥ वाहेइ रहवरं सो, रक्खससेन्नस्स अहिमुहं तुरीयं । मुञ्चन्तो सरवरिसं, धारानिवहं व नवमेो ॥५९॥ गरुयपहाराभिहयं, निवडन्तगइन्द-तुरय- पाइकं । विज्जाहराण सेन्नं, जोयणमेत्तं समोसरियं ॥६०॥ पडिहारेणऽक्खाए, निययबले समरदूमियसरीरो । आरूढो दहवयणो, भुवणालङ्कारमत्तगयं ॥६९॥ एतदकालसलिलं भणति गवेषयत प्रेषिताः पुरुषाः । गत्वा प्रतिनिवृत्ता यद् दृष्टं तन्निवेदयति ॥४९॥ अथ नाथ कोऽपि पुरुषः युवति समग्रो नद्याः पुलिनस्थः । आस्ते लीलायन् सुर इव मन्दाकिनी सलिले ॥५०॥ तेनेदं नदीसलिलं रुद्धं जलयन्त्र संप्रयोगेन । रन्त्वा पुन र्मुक्तं वहति प्रभो ! उद्भटावर्तम् ॥५१॥ बहुतूर्यजयालोकनशब्दं श्रुत्वा परमरुष्टेन । विसर्जिताश्च सुभटास्तस्य वधार्था बलसमग्राः ॥५२॥ तदा प्रेष्य सुभटान् पुनरपि पूजां कृत्वा प्रतिमानाम् । संस्तौत्येकाग्रमना दशवदनो मङ्गलशतैः ॥५३॥ दशमुखस्य सहस्त्रकिरणेन सह युद्धम्
सन्नद्धबद्धकवचान् विद्याधरपार्थिवान् गगनमार्गे । दृष्ट्वा सहस्रकिरणोऽवतीर्णे नदीपुलिनात् ॥५४॥ श्रुत्वा कलकलरवं माहेश्वरनगरसत्काः सुभटाः । सन्नह्य त्वरितं सहस्रकिरणं समालीनाः ॥५५॥ अथ योद्धुं प्रवृत्ता निशाचरा भूमिगोचरैः समम् । चक्रासिशक्तितोमरमुद्गरनिवहं विमुञ्चन्तः ॥५६॥ रथगजतुरङ्गदर्पितान्योन्यापतितचटुलपदातयः । युद्धयन्ते संमुखा नाम गोत्रं च श्रावयन्तः ॥५७॥ राक्षसभटैर्भग्नं निजकं दृष्टवा साधनं समरे । रुष्टः सहस्रकिरण आयुधनिवहेन प्रज्वलितः ॥५८॥ वाहयति रथवरं स राक्षससैन्यस्याभिमुखं त्वरितम् । मुञ्चन्शरवर्षाधारानिवहमिव नवमेघः ॥५९॥ गुरुकप्रहाराभिहतं निपतद्गजेन्द्रतुरगपदातिम् । विद्याधराणां सैन्यं योजनमात्रं समपसृतम् ॥६०॥ प्रातिहार्येणाख्याते निजकबले समरदवितशरीरः । आरुढो दशवदनो भुवनालङ्कारमत्तगजम् ॥६१॥
१३३