Paumchariyam Part 01

Author(s): Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan

Page 173

१३८
पउमचरियं सेसा अणुव्वयधरा, गिहिधम्मपरा हवन्ति जे मणुया। पुत्ताइभेयजुत्ता, अतिहिविभागे य जन्ने य ॥२४॥ एत्तो अजेसु जन्नो, कायव्वो नारओ भणइ एवं । ते पुण अजा अविज्जा, जवाइयंकूरपरिमुक्का ॥२५॥ तो पव्वएण भणियं, वुच्चन्ति अजा पसून संदेहो । ते मारिऊण कीरइ, जन्नो एसा भवइ दिक्खा ॥२६॥ तो नारएण भणिओ, पव्यओ मा तुमं अलियवादी । होऊण जासि नरयं, दुक्खसहस्साण आवासं ॥२७॥ भणइ तओ पव्वयओ, अत्थि वसू अम्ह एत्थ मज्झत्थो । एगगुरुगहियविज्जो, तस्स य वयणं पमाणं मे ॥२८॥ अह पव्वएण य लहुं, माया वीसज्जिया वसुसयासं । भणइ पहु ! पक्खवायं, पुत्तस्स महं करेज्जासि ॥२९॥ अह उग्गयम्मि सूरे, पव्यओ नारओ य जणसहिया । पत्ता नरिन्दभवणं, जत्थऽच्छइ वसुमहाराया ॥३०॥ भणिओ य नारएणं, वसुराया सच्चवाइणो तुम्हे । जं गुरुजणोवइटुं, तं चिय वयणं भणेज्जाहि ॥३१॥ जइ वीहिया अविज्जा, वुच्चन्ति अजा पसू गुरुवइट्ठा । एयाणं एक्कयरं, भणाहि सच्चेण सत्तो सि ॥३२॥ अह भणइ वसुनरिन्दो, तच्चत्थं पव्वएण उल्लवियं । अलियं नारयवयणं, न कयाइ सुयं गुरुसयासे ॥३३॥ एवं च भणियमेत्ते, फलिहामयआसणेण समसहिओ।धरणिं वसू पविट्ठो, असच्चवाई सहामाझे ॥३४॥ पुढवी जा सत्तमिया, महातमा घोरवेयणाउत्ता । तत्थेव य उववन्नो, हिंसावयणालियपलावी ॥३५॥ धिद्धि ! त्ति अलियवाई, पव्वयय-वसू जणेण उग्घुटुं । पत्तो च्चिय सम्माणं, तत्थेव य नारओ विउलं ॥३६॥ शेषा अणुव्रतधरा गृहिधर्मपरा भवन्ति ये मनुष्याः । पुत्रादिभेदयुक्ता अतिथिविभागे च यज्ञे च ॥२४॥ इतोऽजैर्यज्ञः कर्तव्यो नारदो भणत्येव । ते पुनरजा अविद्या जवाद्यंकुरपरिमुक्ताः ॥२५॥ तदा पर्वतेन भणितमच्यन्त अजाः पशवो न संदेहः । तान मारयित्वा क्रीयते यज्ञ एषा भवति दीक्षा ॥२६॥ तदा नारदेन भणितः पर्वतको मा त्वमलिकवादी । भूत्वा यासि नरकं दुःखसहस्राणामावासम् ॥२७॥ भणति ततः पर्वतकोऽस्ति वसुरस्माकमत्र मध्यस्थः । एकगुरुगृहीतविद्यस्तस्य च वचनं प्रमाणं मे ॥२८॥ अथ पर्वतेन च लघु माता विसर्जिता वसुसकाशम् । भणति प्रभो ! पक्षपातं पुत्रस्य मम कुरु ॥२९॥ अथोद्गते सूर्ये पर्वतको नारदश्च जनसहितौ । प्राप्तौ नरेन्द्रभवनं यत्राऽस्ते वसुमहाराजा ॥३०॥ भणितश्च नारदेन वसुराजन् सत्यवादी त्वम् । यद्गुरूजनोपदिष्टं तदेव वचनं भण ॥३१॥ यदि व्रीहिका अविद्या उच्यन्ते अजा पशवो गुरुपदिष्टाः । एतयोरेकतरं भण सत्येन सत्योऽसि ॥३२॥ अथ भणति वसुनरेन्द्रस्तथ्यार्थं पर्वतकेनोल्लपितम् । अलिकं नारदवचनं न कदाचित्श्रुतं गुरुसकाशे ॥३३॥ एवं च भणितमात्रे स्फटिकमयासनेन समसहितः । धरणिं वसुःप्रविष्टोऽसत्यवादी सभामध्ये ॥२४॥ पृथिवी या सप्तमिका महातमा घोरवेदनायुक्ता । तत्रैव चोत्पन्नो हिंसावचनालिकप्रलापी ॥३५॥ धिग्धिगित्यलिकवादिनौ पर्वतक-वसू जनेनोद्दष्टम् । प्राप्त एव सन्मानं तत्रैव च नारदो विपुलम् ॥३६॥
१. सुत्ताइ-प्रत्य०।
Jain Education Interational