Paumchariyam Part 01

Author(s): Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan

Page 174

मस्यजण्णविद्धंसण-जणवयाणुरागाहियारो - ११ / २४-४८
पावो वि हु पव्वयओ, जणधिक्कारेण दूमियसरीरो । काऊण कुच्छियतवं, मरिऊणं रक्खसो जाओ ॥३७॥ सरिऊण पुव्वजम्मं, जणवयधिक्कारदूसहं वयणं । वेरपडिउञ्चणत्थे, बम्भणरूवं तओ कुइ ॥३८॥ बहुकण्ठसुत्तधारी, छत्त- कमण्डलु-गणित्तियाहत्थो । चिन्तेइ अलियसत्थं, हिंसाधम्मेण संजुत्तं ॥३९॥ सोऊण तं कुसत्थं, पडिबुद्धा तावसा य विप्पा य । तस्स वयणेण जन्नं, करेन्ति बहुजन्तुसंबाहं ॥४०॥ गोमेहनामधेए, जन्ने पायाविया सुरा हवइ । भणड़ अगम्मागमेणं, कायव्वं नत्थि दोसो त्थ ॥४१॥ पितिमेह-माइमेहे, रायसुए आसमेह - पसुमे । एएसु मारियव्वा, सएसु नामेसु जे जीवा ॥४२॥ जीवा मारेयव्वा, आसवपाणं च होइ कायव्वं । मंसं च खाइयव्वं जन्नस्स विही हवइ एसा ॥४३॥ एवं विमोहयन्तो, भणइ जणं रक्खसो महापावो । तिविहं च परिग्गहिओ, तस्सुवएसो अभविएहिं ॥४४॥ हिंसाजन्नं तु इमं, सेणिय ! जे परिहरन्ति भवियजणा । ते जन्ति देवलोगं, जिणवरधम्मुज्जयमईया ॥४५॥ ताव च्चिय दहवयणो, रायपुरं पत्थिओ जणसमिद्धं । मरुओ त्ति नाम राया, जत्थऽच्छइ जन्नवाडत्थो ॥४६॥ जन्नारम्भं सुणिऊण बम्भणा तत्थ आगया बहवे । पसवो य विविहरूवा, बद्धा अच्छन्ति दीणमुहा ॥४७॥ गयणेण वच्चमाणो, पेच्छइ तं नारओ जणसमूहं । परमकुतूहलभावो, तं चिय नयरं समोइण्णो ॥ ४८ ॥
पापोऽपि हु पर्वतको जनधिक्कारेण दवितशरीरः । कृत्वा कुत्सिततपो मृत्वा राक्षसो जातः ||३७|| स्मृत्वा पूर्वजन्म जनपदधिक्कारदुःसहं वचनम् । वैरप्रत्युञ्चनार्थे ब्राह्मणरूपं ततः करोति ॥३८॥ बहुकण्ठसूत्रधारीछत्रकमण्डलुरुद्राक्षमालाहस्तः । चिन्तयत्यलिकशास्त्रं हिंसाधर्मेण संयुक्तम् ॥३९॥ श्रुत्वा तत्कुशास्त्रं प्रतिबुद्धास्तापसाश्च विप्राश्च । तस्य वचनेन यज्ञं कुर्वन्ति बहुजन्तुसंबाधम् ॥४०॥ गोमेघनामधेये यज्ञे पायिता सूरा भवति । भणत्यगम्यगमनं कर्तव्यं नास्ति दोषोऽत्र ॥४१॥ पितृमेघ-मातृमेघौ राजसूयो अश्वमेघ - पशूमेघौ । एतेषु मारयितव्या स्वेषु नामसु ये जीवाः ॥४२॥ जीवा मारयितव्या आसवपानं च भवति कर्तव्यम् । मांसं च खादितव्यं यज्ञस्य विधिर्भवत्येषः ॥४३॥ एवं विमुह्यन् भणति जनं राक्षसो महापापः । त्रिविधं च परिगृहीतस्तस्योपदेशोऽभव्यैः ॥४४॥ हिंसायज्ञं त्वमेनं श्रेणिक ! ये परिहरन्ति भविकजनाः । ते यान्ति देवलोकं जिनवरधर्मोद्यतमतयः ॥ ४५ ॥ तावदेव दशवदनो राजपुरं प्रस्थितो जनसमृद्धम् । मरुदिति नाम राजा यत्राऽऽस्ते यज्ञवाटस्थः ॥४६॥ यज्ञारम्भं श्रुत्वा ब्राह्मणास्तत्राऽऽगता बहवः । पशवश्च विविधरुपा बद्धा आसते दीनमुखाः ॥४७॥ गगनेन व्रजन् प्रेक्षते तं नारदो जनसमूहम् । परमकुतूहल भावस्तदेव नगरं समवतीर्णः ॥४८॥
१. जणधिक्कारेण दूसहं - मु० । २. गम्मं - प्रत्य० ।
१३९