Paumchariyam Part 01

Author(s): Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan

Page 164

१०. दहमुहसुग्गीवपत्थाण- सहस्सकिरणअणरण्णपव्वज्जाविहाणं
एयं ते परिकहियं, मगहाहिव ! जं पुरा समणुवत्तं । निसुणेहि एगमणसो, भणामि जं अन्नसंबन्धं ॥१॥ जलणसिहखेयरसुया, जोइपुरे सिरिमईए देवीए । ताराहिवसरिसमुही, तारा नामेण वरकन्ना ॥२॥ चक्कङ्कखेयसुओ, पेच्छइ सो अन्नया परिभमन्तो । नामेण साहसगई, दुट्ठो अहिलसइ परिणेउं ॥३॥ मयणसरसल्लियङ्गो, चिन्तेन्तो तीए दंसणोवायं । पेसेइ निययदूए, उवरोवरि मग्गणट्ठा ॥४॥ सुग्गीवो वि कइवरो, तं कन्नं मग्गिऊण आढत्तो । चिन्तेइ जलहियओ, जलणसिहो कस्स देमि ? त्ति ॥५॥ जलसिण मुणिवरो, विणयं काउण पुच्छिओ भयवं ! । कस्सेसा वरकन्ना, होही महिला ? परिकहि ॥६॥ अह भणइ मुणिवरिन्दो, चक्कङ्कसुओ न चेव परमाऊ । होही चिराउसो पुण, सुग्गीवो वाणराहिवई ॥७॥ दीवं वसहं च गयं, परमनिमित्ताइँ विन्नसेऊणं । सुग्गीवस्स वरतणू दत्ता कयमङ्गलविहाणा ॥८॥ परिणेऊण सुतारा, सुग्गीवो उत्तमं विसयसोक्खं । भुञ्जइ पसन्नहियओ, इन्दो इव देवलोम्मि ॥९॥ एवं कमेण तीए, पुत्ता जाया सुरूवलायण्णा । पढमो य अङ्गयभडो, बीओ य भवे जयाणन्दो ॥१०॥ नय मुयइ साहसगई, अणुबन्धं तीए कारणट्ठाए । चिन्तेइ उवायसए, दुक्खियमणसो विगयलज्जो ॥११॥
१०. दशमुखसुग्रीवप्रस्थानसहस्त्रकिरणानरण्यप्रव्रज्याविधानम्
एतत्तुभ्यं परिकथितं मगधाधिप ! यत्पुरा समनुवृत्तम् । निशृण्वेकाग्रमनाः भणामि यदन्यसम्बन्धम् ॥१॥ ज्वलनसिंहखेचरसुता ज्योतिः पुरे श्रीमत्या देव्याः । ताराधिपसदृशमुखी तारा नाम्ना वरकन्या ॥२॥ चक्राङ्कखेचरसुतः पश्यति सोऽन्यदा परिभ्रमन् । नाम्ना साहसगतिर्दुष्टोऽभिलषति परिणेतुम् ॥३॥ मदनशरशल्यिताङ्गश्चिन्तयंस्तस्या दर्शनोपायम् । प्रेषयति निजदूतानुपरोपरि मार्गणार्थे ||४||
सुग्रीवोsपि कपिवरस्तां कन्यां मार्गयितुमारब्धः । चिन्तयति यमलहृदयो ज्वलनसिंहः कस्य ददामीति ॥५॥ ज्वलनसिंहेन मुनिवरो विनयं कृत्वा पृष्टो भगवन् । कस्येषा वरकन्या भविष्यति महिला ? परिकथय ||६|| अथ भणति मुनिवरेन्द्र श्चक्राङ्गसुतो नैव परमायुः । भविष्यति चिरायुः पुनः सुग्रीवो वानराधिपतिः ||७|| दीपं वृषभं च गजं परमनिमित्तानि विज्ञाय । सुग्रीवाय वरतनुर्दत्ता कृतमङ्गलविधाना ॥८॥ परिणय्य सुतारां सुग्रीव उत्तमं विषयसुखम् । भुनक्ति प्रसन्नहृदय इन्द्र इव देवलोके ॥९॥
एवं क्रमेण तस्याः पुत्रौ जातौ सुरुपलावण्यौ । प्रथमश्चाङ्गदभटो द्वितीयश्च भवेज्जयानन्दः ॥१०॥
न च मुञ्चति साहसगतिरनुबन्धं तस्यां कारणार्थाय । चिन्तयत्युपायशतान् दुःखितमना विगतलज्जः ॥११॥
१. तुट्ठो - प्रत्य० ।
पउम भा-१/१७