Paumchariyam Part 01

Author(s): Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan

Page 132

दहमुहविज्जासाहणं-७/१५५-१७३ कइया होही अम्हं, लङ्कानयरीसमासयनिवेसो ? । अइगरुयदारुणस्स य, वोच्छेओ वसणदुक्खस्स ? ॥१६८॥ भणियं च मुणिवरेणं, जो ते पुत्तस्स होहिई पुत्तो । सो निययपुरि सवसं, काही नत्थेत्थ संदेहो ॥१६९॥ सो अद्धभरहसामी, पयाव-बल-विरिय-सत्तसंपन्नो । पडिवक्खखयन्तकरो, होही समरुज्जयमईओ ॥१७०॥ तं एवं मुणिभणियं, जायं निस्संसयं जहुद्दिढं । रक्खसवंसस्स तुमं, होही कित्तीधुराधारो ॥१७१॥ सोऊण गुरुवएसं, तुट्ठो च्चिय दहमुहो वियसियच्छो । सिद्धाण नमोक्कारं, करेइ मउलञ्जली सिरसा ॥१७२॥ धम्मं काऊण रम्मं नरवरवसहा होन्ति विक्खायकित्ती, दूरं भुञ्जन्ति सोक्खं पवरसिरिधरा लक्खणुक्किण्णदेहा । बोहिं पावेन्ति धीरा परभवमहणी मोक्खमग्गाहिलासी, तम्हा ठावेह चित्तं ससियरविमले सासणे संजयाणं ॥१७३॥
॥ इति पउमचरिए दहमुहविज्जासाहणो नाम सत्तमो उद्देसो समत्तो ॥
कदा भविष्यत्यस्माकं लङ्कानगरी समाश्रयनिवेश: ? । अतिगुरुकदारुणस्य च व्युच्छेदो व्यसनदुःखस्य ? ॥१६८|| भणितं च मुनिवरेण यस्तव पुत्रस्यभविष्यति पुत्रः । स निजपुरि स्ववशं करिष्यति नास्त्यत्र संदेहः ॥१६९।। सोऽर्धभरतस्वामी प्रताप-बल-वीर्यसंपन्नः । प्रतिपक्षक्षयान्तको भविष्यति समरोद्यतमतिकः ॥१७०॥ तदेतन्मुनिभणितं जातं निस्संशयं यथोदिष्टम् । राक्षसवंशस्य त्वं भविष्यति कीर्तिधुराधारः ॥१७१॥ श्रुत्वा गरूपदेशं तुष्ट एव दशमुखो विकसिताक्षः । सिद्धानां (सिद्धेभ्यो) नमस्कारं करोति मुकुटाञ्जलिःशिरसा ॥१७२।।
धर्मं कृत्वा रम्यं नरवरवृषभा भवन्ति विख्यातकीर्तयः,
दूरं भुञ्जन्ति सौख्यं प्रवरश्रीधराः लक्षणोत्कीर्णदेहाः । बोधि प्राप्नुवन्ति धीराः परभवमथनीं मोक्षमार्गाभिलाषिणः,
तस्मात्स्थापय चित्तं शशीकरविमले शासने संयतानाम् ॥१७३।। ॥ इति पद्मचरित्रे दशमुखविद्यासाधनो नाम सप्तमोद्देशः समाप्तः ॥
Jain Education Interational