________________
પ્રકરણ ૧ લુ
વાળુ હાવાથી તેમના ભાઈ વરાહમિહીર એટલેથી જ અટકથા પણ ભદ્રબાહુસ્વામી ભણવામાં અટકે એમ નહાતા, કારણ કે પોતે એમ માનતા હતી કે શીખવુ તે પુરેપુરૂં શીખવું. અને જ્ઞાન સંપૂર્ણ ખીલવવું. આવા પેાતાના વિચાર। હાવાથી અને પેાતાની મક્કમ ભાવના હોવાથી તે વીરનર એક્રાચિત્તે ‘દિવાદ ’ શીખવા લાગ્યા, અને તે તે પુસ્તકના પહેલા ભાગ ‘ પરિક` ' શીખી ગયા. આ ભાગમાં ઘણી ઝીણી ઝીણી વાતને સમાવેશ થાય છે. ત્યાર પછી બીજો ભાગ ‘સૂત્ર’ આવ્યા, તેના ૮૮ (અડ્ડાસી) ભેદ પણ શીખી ગયા હવે આવ્યા ત્રીજો ભાગ, તે ત્રીજો ભાગ પૂર્વ ગત ઘણા કણ, અધરો અને વિશાળ હતા. એના ચૌદ મેટા ભાગ અને અકેક પૂર્વ એટલુ જ્ઞાનવાળું કે તેની સરખામણી થાય નહિ. અને તે પૂર્વ લખ્યા લખાય નહીં, ફક્ત આત્માની અગાધ શક્તિ ( લબ્ધિ ) થી જ શીખાય.
6
કોઇ સવાલ પૂછે કેઃ–કદાચ કોઈની લખવાની કે લખાવવાની ઇચ્છા થઈ હોય તે તેનું પ્રમાણ તે બતાવા કે જેથી તેને ખ્યાલ આવે. અનંત જ્ઞાન ને અક્ષરમાં ઉતારવાનું પ્રમાણ કેવી રીતે બતાવી શકાય ! છતાં વાંકેાની જાણ માટે પ્રમાણ નીચે આપુ છું.
સુત્ર લખવાનું પ્રમાણ
એક હાથી, હુએ એટલી, લખવામાં શાહી વપરાય છે. ત્યાં જ્ઞાની સત્ય જ ખેલતા, પૂર્વ પહેલું પૂરું થાય છે.
૧
અ:—એક હાથી ડુબી જાય એટલી શાહી હોય ત્યારે જ તે પૂર્વ લખાય છે. એમ જ્ઞાની કહે છે. (૧ )
