________________
૧૮
શ્રી દેવચંદ્રજી કૃત ચોવીશી ભાગ : ૨ ગાથાર્થ :- હે પરમાત્મા ! મેં જ્યારથી આપશ્રીની મુદ્રાને જોઈ છે ત્યારથી જ તે ઘણી મીઠી લાગી છે. તેના ઉપર રૂચિ પ્રગટી છે હૈયાનું બહુમાન વૃદ્ધિ પામ્યું છે. તથા તમારામાં વર્તતા ગુણોનું ભાન થયું છે અને આવા પ્રકારના ગુણોવાળા આ પરમાત્માની જે જીવ સેવા કરે છે અને તેનાથી પોતાના ચારિત્ર ગુણને વિકસાવે છે તેને ભવોમાં ભટકવાનો ભય રહેતો નથી. તુરત જ નિસ્વાર થાય છે. || ૫ ||
વિવેચન - હે પરમાત્મા I તમારી મુખમુદ્રા મને અત્યન્ત મીઠી લાગી છે. અમૃતથી પણ અધિક મીઠી લાગી છે. કારણ કે ક્યાંય અલ્પમાત્રાએ પણ વિકારીભાવ દેખાતો નથી. વિકારીભાવ છે જ નહીં. તેના કારણે જ અમૃત કરતાં અધિક મીઠી લાગી છે.
આવા પ્રકારની નિર્વિકારી, મોહના મેલથી રહિત એવી આપશ્રીની મુદ્રાને દેખવાથી જ મારામાં ઘણું ઘણું પરિવર્તન પ્રાપ્ત થયું છે. એક તો એ પરિવર્તન થયું કે આજ સુધી અનાદિકાળથી કષાયોથી ભરેલી વિકરાલવૃત્તિ વાળી કાલી મહાકાલી જેવી દેવ દેવીઓની જ મૂર્તિ જોઈ છે જેના કારણે હું કષાયોથી જ ભરેલો રહ્યો છું. આપશ્રીની વિતરાગતાથી ભરપૂર ભરેલી શાન્ત મુદ્રા જોયા પછી મારામાં ઘણું જ પરિવર્તન થયું છે. વીતરાગતા તરફ અને સમતા તરફ મીટ મંડાણી છે. હવે તે તરફનું પ્રયાણ આદર્યું છે.
મને હવે સમજાયું છે કે આ આત્માનું જો કલ્યાણ કરવું હોય તો આવી વીતરાગદશાવાળી મૂર્તિને જ દેખવી જોઈએ. મને આપશ્રીને વિષે જ રૂચિ પ્રાપ્ત થઈ. એટલું જ નહીં, પરંતુ હૃદયથી અહોભાવ થવા પૂર્વક ઘણું ઘણું બહુમાન પ્રગટ થયું. કે જો આત્માનું કલ્યાણ જ કરવું હોય અને આ આત્માને ઉન્નતિના શિખરે પહોંચાડવો હોય તો આવી વીતરાગતા ભરેલી મૂર્તિનું દર્શન જ ઉપકારક થાય.
જ્યાં કોઈ અર્થ અને કામના વિકારીભાવો નથી. રાગ અને
