________________
૧૪૦
શ્રી દેવચંદ્રજી કૃત ચોવીશી ભાગ ૨ છે. તેમ પરમાત્માની વીતરાગ દશાના કાલે ૩૪ અતિશયોવાળું તથા અતિશય અનુપમ કુદરતી રીતે જ ભભકાદાર રૂપ જોઈ જોઈને સમ્યગ્દષ્ટિ જીવો ઘણો જ આનંદ પામે છે. એકીટસે પરમાત્મા સામે જોયા જ કરે છે આંખને જરા પણ ફરકવા દેતા નથી.
પરમાત્માનું વીતરાગદશાના કાલે રૂપ કેવું છે? તે એક ઉપમાથી સમજાવે છે કે સર્વ દેવો સાથે મળીને નવું વૈક્રિય રૂપ વિકર્વે તો પણ શ્રી અરિહંત પરમાત્માના પગના અંગુઠાના સમાનરૂપ પણ કરી શકે નહીં. આવું પરમ તેજસ્વી પરમશીતલ નિર્વિકારી ચંદ્રમા જેવું અત્યન્ત શીતલ આફ્લાદકારીરૂપ પરમાત્માનું હોય છે.
પરમાત્માનું આવું દર્શનીય રૂપ જોઈને સમ્યગ્દષ્ટિ જીવ રૂપી મોર વર્ષાકાલના મોરની જેમ ઘણો જ ઘણો હર્ષ - આનંદ પ્રાપ્ત કરે છે અને તેઓનું હૈયુ નાચી ઉઠે છે.
આ તીર્થંકર પરમાત્મા ભક્તિ કરનારા ભક્તના હૃદયમાં પરિણામ પામ્યા છે. તેથી આવા તત્ત્વરુચિવાળા જીવો પોતાની જીભનો સદુપયોગ કરવા દ્વારા વચનો વડે ઉચ્ચાર કરીને પ્રભુજીના ગુણગાન કરે છે તે પરમાત્માના ગુણગાન કરવા રૂપી મેઘની ધારા નીચે વહીને તે જલધારા ધર્મરૂચિ જીવના ચિત્ત રૂપી ભૂમિકામાંહે નિશ્ચલ (સ્થિર) થાય છે. સારાંશ કે ધર્મરૂચિ જીવના ચિત્ત રૂપી ભૂમિમાં પ્રભુજીના ગુણો સમાઈને રહે છે ક્યાંય બહાર જતા નથી. / ૪ / ચાતક શ્રમણ સમૂહ, કરે તવ પારણો રે, કરે તવ પારણો રે અનુભવ રસ ભરવાદ, સકલ દુઃખ વારણો રે,
સકલ દુખ વારસો રે અશુભાચાર નિવારણ, તૃણ અંકુરતા રે તૃણઅંકુરતા રે | વિરતિ તણા પરિણામ, તે બીજની પૂરતા રે,
તે બીજની પૂરતા રે || ૫ II
