________________
શ્રી મલ્લિનાથ પરમાત્માનું સ્તવન
૧૧૧ અકષાયી અસહાયી એવું શુદ્ધ આનંદમય સ્વકાર્ય છે. તે કરવાની રૂચિ થયે છતે કારકચક્ર બદલાઈ જાય છે.
જ્યાં સુધી પર એવા પુગલદ્રવ્યના સુખની રૂચિ છે ત્યાં સુધી જ આ જીવ પરનો કર્તા છે. ઘર સાચવે. શરીર સાચવે ઘરની શરીરની શોભા કરે, કપડાંનો શોખ, વાળનો શોખ. સારું સારૂં ખાવાનો શોખ. ઠંડાં પીણાં પીવાનો શોખ આ સર્વ પરભાવદશાનું જ કર્તુત્વ છે તેમાં જ મોહબ્ધ થયેલો આ જીવ તેની સાનુકુળતામાં રાગી અને તેની પ્રતિકુળતામાં વૈષી થઈને જ નવાં-નવાં કર્મો બાંધે છે.
પોતાના આત્મામાં રહેલું સર્વ કારકચક્ર પૌગલિક સુખના અનુભવમાં જ આ જીવ જોડે છે. પોતાનો કાળ પાકવાથી એટલેકે ભવિતવ્યતા પાકવાથી આ કારકચક્રનો પલટો થાય છે. ભેદજ્ઞાન કરવા દ્વારા પરભાવદશાનું વિભંજન કરીને સર્વ કારકચક્રને સ્વસ્વરૂપની રમણતામાં જોડે છે.
આત્મધર્મમાં જ રહેવાનું અને રમવાનું આ જીવ પસંદ કરે છે તેમાં જ પોતાના આત્માનું હિત-કલ્યાણ સમજે છે. તે કાળે આત્મિક ધર્મની એટલે પોતાના શુદ્ધ ગુણોના સુખની જ રૂચિ ઉત્પન્ન થાય છે તેના કારણે ગુણોને જ પ્રગટ કરવાનું કાર્ય કરે છે. પૌદ્ગલિકભાવોના સુખ અને દુઃખને ગૌણ કરે છે.
પોતાનું સર્વકારકચક્ર વિભાવદશામાં જે પ્રવર્તતું હતું. તે બદલી ને સ્વભાવદશામાં જોડે છે. તેનાથી તે અવસરે પોતાનો અચલ, અખંડ, અવિનાશી, નિઃપ્રયાસી સ્વસ્વરૂપપરમણતા રૂપ મૂલસ્વભાવભૂત જે ધર્મ છે. તેને જ ગ્રહણ કરે છે. તેમાં જ પ્રવર્તે છે.
આ પ્રમાણે પોતાના શુદ્ધ ગુણોના કાર્યની રૂચિ થયે છતે સર્વ કારકચક્ર બદલાઈ જાય છે આવી પરાવૃત્તિને જ સમ્યગદર્શન કહેવાય
