________________
૩૨
ભકતામર રહસ્ય
ભાવાથ
હે ભગવન્! તમારું મન દેવાંગનાઓ વડે જા પશુ વિકાર ન પામ્યુ તેમાં મને કંઈ આશ્ચય લાગતુ નથી. શું પ્રલયકાળના પવન ફુંકાવા છતાં મેરુપર્યંતનું શ્રગ કદી પણ ચલિત. થયું છે ખરૂં ?
વિવેચન
સ્તોત્રકર કહે છે: હે ભગવન્ ! તમે ખરેખર ! નિવિ કારી છે. તમને વંદન કરવા માટે તથા કલ્યાણકાઢિ પ્રસ ંગે એ હર્ષ વ્યક્ત કરવા માટે દેવાની સાથે અનેક દેવીએ દેવાંગનાઓ પણ તમારી સમક્ષ આવે છે અને વિવિધ પ્રકારના અંગહારી વડે નૃત્ય કરે છે, છતાં તમારું મન જરાયે વિકાર પામતુ નથી. અહી સ્તોત્રકારના મનના ભાવ એવો છે કે મે” હરિહેરાદિ અન્ય દેવાની વાત જાણી છે અને તે દેવાંગનાઓના હાવભાવથી કેવી રીતે ચલિત થઈ ગયા, તે પણ જાણ્યુ છે. એ વસ્તુના જ્યારે વિચાર કરુ' છું, ત્યારે તમારી ખરી મહત્તા સમજાય છે અને મારું મસ્તક તમારા ચરણામાં ઝુકી પડે છે.
'
વિશેષમાં તેઓ કહે છે અથવા તે તમારા જેવા ચેગસિદ્ધ મહાપુરુષ કે જેમણે મનને પૂરેપૂરું વશ કર્યું છે, તે ગમે તેવા પ્રલેાભનથી ચલિત થાય જ કેમ ? પ્રલયકાલની ભયંકર પવન ફૂંકાવા છતાં મેરુ પર્યંતનુ' શ્રૃગશિખર કદી ડોલતું નથી, તેમ ગમે તેવા પ્રલેાભનકારી પ્રસ ંગ આવવા છતાં હું પ્રા! તમારું મન જરાયે માહિત થતુ નથી. તાત્પ કે તમે મેરુ
