________________
ર૪૭
મહિમા કથાઓ
કથા પાંચમી '[ પર અગિયારમા અગે], અણહિલપુર પાટણમાં ન્યાય નીતિ-પરાયણ અને ચૌલુકય વશમાં ઉત્પન્ન થયેલે કુમારપાળ નામને રાજા રાજ્ય કરતો હતે. તેને ભોપાલદેવી નામની રાણી હતી અને વાડ્યુટ નામને મંત્રી હતે. શ્વેતામ્બરાચાર્ય શ્રી હેમચંદ્રસૂરિજીના ઉપદેશથી તે રાજા જેન ધર્મ પ્રત્યે અતિ શ્રદ્ધાવત થયે હતા અને પરમાહતનું બિરુદ પામ્યા હતા. આ નગરમાં કપદી નામને ગરીબ વણિક રહેતું હતું અને તે ઘણી મુશ્કેલીમાં પિતાના દિવસે નિર્ગમન કરતો હતે. .
એક્તા શ્રી હેમચંદ્રસૂરિજી નગરમાં પધાર્યા, ત્યારે આ વણિક તેમનું વ્યાખ્યાન શ્રવણ કરવા ગયો. તેમાં સૂરિજીએ પ્રભુસ્તુતિનું અલૌકિક વર્ણન કર્યું, તે પદીના દિલને સ્પર્શી ગયું. વ્યાખ્યાન પૂરું થયા પછી તે સૂરિજી પાસે ગયો અને વિધિપૂર્વક વદન કરીને કહેવા લાગ્યું કે હે પ્રભો! આપે પ્રભુતુતિને મહિમા સમજાવ્યું, પણ એ સ્તુતિ શી રીતે થાય? મારે તે માટે શું કરવું જોઈએ? હું દરિદ્રાવસ્થા ભોગવી રહ્યો છું, એટલે બીજું તે કંઈ કરી શકું તેમ નથી, માટે કૃપા કરીને એ રસ્તે બતાવે છે જેથી હું પ્રભુતુતિ બરાબર કરી શકું અને મારા આવતા જન્મને સુધારી શકું.'
સૂરિજીએ કહ્યું: “ભાઈ! નિર્ધનતા પ્રાપ્ત થવી એ પૂર્વ કર્મનું ફળ છે અને એવી સ્થિતિમાં પણ વૈર્ય રાખીને નીતિમય
