________________
૩૦૬
ભકતામરહસ્ય
દરેક દેશમાં સ્ત્રી હોય છે અને પુત્ર દેખાય છે. પણ તેવા દેશને હું જેતે નથી કે જ્યાં સહેદર ભાઈ હોય.” તાત્પર્ય કે માજ ભાઈ મળે મુશ્કેલ છે.
રાણીએ કહ્યું કે એ વાત રહેવા દે. એમ કરતાં રાજ્ય ગુમાવી બેસશે, તે તમારા પુત્રને શું રાળશે? અને એક વાર રાજ્ય હાથમાંથી ગયું કે કોઈ તમારું ના પણ નહિ લે.”
આ પ્રકારનાં રાણીનાં વચન સાંભળીને ઉશ્કેરાયેલા રણક્તએ હિતાહિતને કંઈ પણ વિચાર કર્યા વિના પિતાના લઘુ બધુને એકદમ પિતાનું રાજ્ય છોડી જવાને હુકમ કર્યો.
ગુણવસ પિતાના વડીલ બંધુને આ પ્રકારને હુકમ સળતાં જ પિતાના ભાગ્ય પર ભરોસો રાખીને રણતુનું રાજ્ય છોડી ગયે. તે સમયે વર્ષાઋતુ ચાલતી હતી, તેથી તે ફરતે ફરતે એક જંગલમાં પહોંચે અને ત્યાં એક ગુફામાં રહી ફળફૂલ વડે પિતાનું જીવન પસાર કરવા લાગ્યા. ત્યાં તે જ પંચપરમેકી તથા ભક્તામરસ્તેત્રનું સ્મરણ કરતો હતું અને ખાસ કરીને ઓગણચાલીશમા પધની વિશિષ્ટ પ્રકારે સાધના કરતે હતું. તેના પ્રભાવે એક દિવસ શ્રી ચક્રેશ્વરી દેવી પ્રસન્ન થયાં અને બેલ્યા કે “વત્સ! વર માગ.”
ગુણવર્માએ કહ્યું: “મને રાજ્ય અપાવે.” દેવીએ કહ્યું “તથાસ્તુ અને તે અશ્ય થઈ ગયાં.
હવે બન્યું એવું કે રણતું રાજ પતિના કેઈ દુશ્મન રાજા પર ચડાઈ કરવા જતું હતું, તે ત્યાંથી પસાર થયે
