________________
૩૮૮
લકતામર રહસ્ય પિતાના ઈષ્ટદેવ પ્રત્યેને અડગ વિશ્વાસ પ્રત્યક્ષ કરી બતાવ્યું છે, તેમ જ જૈનધર્મની પતાકાને ફરકતી રાખવા માટે સ્તુતિ કરી ચમત્કાર બતાવ્યો છે અને આ વ્યવહાર-કિયાની પરિકૃતિ માટે તેત્રના પ્રત્યેક પદમાં સંસારની નશ્વરતા તથા પ્રભુચરણના આશયથી સમસ્ત વિપદાઓ દૂર થાય છે, એવી. અટૂટ શ્રદ્ધા ઉપજાવનારા ભાવે ગૂઠા છે.
પ્રસન્ન ગલીપદાવલી
ભક્તામરરતેત્રની રચનામાં જે હેત છે, તે સર્વ વિદિત છે, પણ ખરેખર જે શ્રુત અને યત્નથી ઉપાસિત વાદેવીને અનુગ્રહ કવિશિરોમણિને પ્રાપ્ત થયે છે, તે ઘણે ચઢિયાતે છે. પદે પદે પ્રાસાદિક ભાષાપ્રવાહ, વિચારેને વળગી રહેલા વર્ષેની સ્વાભાવિક મૈત્રી, વિષયવસ્તુને વાસ્તવિક રીતે રજૂ કરનારી વાકયોજના, અનિર્વચનીય રસપરિપાક, રસાનુભૂતિને આભાસિત કરનારું સંગીત, ઉપયુક્ત છંદની સાથે શબ્દોને મધુર ઝંકાર અને અર્થની ઉજવલતાને પ્રત્યક્ષ કરાવનારી વચન-ભંગિમાથી પૂર્ણ અલંકારે આ તેત્રની કપ્રિયતાની સાથે જ કાવ્યરસિકેને પણ રસસિક્ત કરનારા છે.
શ્રીમાનતુંગસૂરિના સ્થિતિકાલમાં બાણ અને મયૂર જેવા કવિએ સંસ્કૃત ભાષાના સમાસ-ભૂયિષ્ઠ ગદ્યને આદરેલા હતા. અને તે જ ગદ્યકારની પ્રતિભા તેમનાં પદ્યમાં પણ પ્રસરેલી હતી. મહાકવિ કાલિદાસ અને અશ્વઘોષની કેમલ-કાન્તપદાવલી તે વખતે મૌરાવિતાવિશ્વદીવાળી-%િારી
