________________
મહિમાદક ક્યાએ કર્મથી જ થાય છે, તે તું થોડું ભાતું સાથે લઈને મારા નગરને ત્યાગ કર.”
ફ્લાવતીએ તેને સ્વીકાર કર્યો અને પિતાના પતિને હાથ પકડી આંસુભરી આંખે ત્યાંથી ચાલી નીકળી. માર્ગમાં રાત્રિ પડી ત્યારે ખરી પડેલાં પાંદડાંઓની પથારી કરીને તેને પર રાજહંસને સૂઈ રહેવા માટે વિનંતિ કરી. રાજહંસે કહ્યું
હે પ્રિય આ તે બહુ છેટું થયું.તું મને અડકીશ નહિ, કારણ કે સરખે સરખા વિવાહ થ યુક્ત છે. આ જગતમાં. તેજ વ્યાજબી ગણાય. કહ્યું છે કે
શાશ, વિદ્યા, રાગ પણ હિયા यत्र. यत्र गमिष्यन्ति, तत्र तत्र कृतालयाः॥
શુરવી, વિદ્યાને અને રૂપવાળી સ્ત્રીએ જ્યાં જ્યાં જશે, ત્યાં ત્યાં તે પિતાનું સ્થાન કરી લેશે.”
ક્લાવતીએ કહ્યું : “પ્રાણનાથ! આમ કેમ કહે છે? શું તમે કુલવાન સ્ત્રીઓની ફરજ જાણતા નથી કહ્યું છે કે
गतविभव रोगयुतं : निवीय भाग्यवर्जितं.स्वपतिम् । दैवतवत् सेवन्ते, कुलस्त्रियस्ता न शेषाः स्युः ।।
પિતાને પતિ નિધન, શરી: અશક્ત કે હીનભાગી હોય તે પણ તેની દેવની જેમ સેવા કરે છે, તે કુલવાના સ્ત્રીઓ છે, બીજી નહિ.”
