________________
૧૮૮
ભક્તામર રહસ્ય પણ જિહાકે તેની દરકાર કરી નહિ. તેણે એ ચેરેને રીતસરનો સામનો કર્યો અને ત્રણેયને ચમસદન, પહોંચાડયા. એ માગે કેટલાક મુસાફરે આવી રહ્યા હતા, તેમણે જિણહાકનું આ પરાકેમ જોયું, એટલે તેને શાબાસી આપી. અનુક્રમે આ વાત પાટણ શહેરમાં ચૌલુક્યવંશીય. મહારાજા ભીમદેવના સાંભળવામાં આવી, એટલે તેમણે જિણહાકને બેલા. તેનું ભવ્ય કપાળ, વિશાળ છાતી તથા ઢીંચણું. સુધી પહોંચતા બે હાથ તથા મુખ પરનું તેજ જેઈને રાજાએ કહ્યુંઃ “હે શેઠ! ગૂર્જર દેશમાં ચોર-લૂંટારા તથા દુષ્ટ લેકેથી રક્ષણ કરવા માટે મારી આ તલવાર તને સંપુ છું.”
પછી તે ભીમદેવ રાજાએ વસ, દુપટ્ટો, સેનાની મુદ્રિકા, તથા તલવાર આપીને તેને ધવલકપુરના સૈન્યને સેનાધિપતિ નિ અને તે રાજાને નમન કરીને પિતાના શહેરમાં પાછે. આવ્યું. અનુક્રમે તેણે પિતાના પરાક્રમ વડે ગૂર્જર ભૂમિમાંથી ચર-લૂંટારાનું નામ ભૂંસી નાખ્યું.
એક વખતે કઈ ચારણે તેની પરીક્ષા કરવા માટે કંઈક ચોરી કરી. આથી જિણહાકના માણસેએ તેને પકડે અને
જ્યારે તે જિનપૂજા કરી રહ્યો હતે, ત્યારે તેની પાસે રજૂ કરીને પૂછયું કે “હે દેવ! આ શેરને શું કરવું?” ત્યારે આંગળીને સત કરી તેણે ચેરેને વધ કરવાનો હુકમ કર્યો. એટલે તે ચેર ઊંચા સ્વરે બોલ્યા કે
ઇકુ જિણ અનુજિણવરહ ન મિલઈ તારે તાર જેહિ અમારા પૂજઈ તે કિંમ મારણહાર?”
