________________
ર૭રર
મહિમાદેશક સ્થાઓ તેણે એ સાધુને–આચાર્યશ્રીને ગળે નખ દીધે, પણ આચા
શ્રીને તેની કોઈ અસર થઈ નહિ, ઊલટો એ નખ તે તેના ગળે જ દેવા. એટલે દેવી સમજી ગઈ કે નક્કી આ કેઈ સિદ્ધ પુરુષ છે, તેને સતાવવામાં સાર નહિ. એટલે તેણે આચાર્યશ્રીની ક્ષમા માંગી અને પિતાને કંઈ પણ આદેશ કરવા જણાવ્યું, ત્યારે આચાર્યે કહ્યું: “મારે આદેશ એટલે જ છે કે હવે પછી તારે કોઈ પણ પ્રાણીનું બલિદાન લેવું નહિ.”
ચડિકાએ તેને સ્વીકાર કર્યો, એટલું જ નહિ પણ સવારે તેમને વંદન કર્યું અને તેમની પૂજા પણ કરી. લેકેએ આ વસ્તુ નજરોનજર જોઈ, એટલે તેઓ ટોળે મળ્યાં અને આચાર્યશ્રીને ગુણાનુવાદ કરવા લાગ્યા. પછી આચાર્યશ્રીએ ધર્મને ઉપદેશ આપતાં અનેક સ્ત્રી-પુરુષોએ શ્રી અરિહંતને દેવ તરીકે નિગ્રંથ મુનિને ગુરુ તરીકે તથા અહિસાને ધર્મ તરીકે સ્વીકાર કર્યો અને જિનશાસનને જયજયકાર થ.
કથા સોળમી [પવ વીશભા-પચીશમા અગે] શૌર્યપુર નગરમાં જિતશત્રુનામે રાજા હતા. તે ઘણે પરાક્રમી તથા નીતિમાન હતું અને પ્રજાનું પાલન સારી. ૧૮
