________________
સહિમાદક કથા
૧૭૯
તે સ્ત્રીએ ચનિકને પાસે લાવીને ધુ' : ' અરે પોટલી
વાળા ! તું શું કરે છે ??
નિકે કહ્યું : ‘ હું મહાલક્ષ્મી માતાને નમસ્કાર કરું છું.
'
પેલી સ્ત્રીએ કહ્યું : ' મહાલક્ષ્મીને નમસ્કાર કરવાથી શું? અને તારી અર્ધાંગના તરીકે સ્વીકારી મારૂ જીવન સફળ કર, તેથી તારા દુર્ભાગ્યને જરૂર નાશ થશે.’
ચનિકે કહ્યું : ' તુ મારી માતા છે. આવાં વચનો તે કદી પણ ખાલવાં ન જોઈએ, તે પછી તેને અમલમાં મૂકવાની તો વાત જ શી ? પારકી સ્ત્રીને માતા સમાન ગણવી એવુ મારે વ્રત છે.’
પેલી સ્ત્રીએ તેને આવાં બીજા પણ ઘણાં વચનો કહ્યાં, પશુ તે ચનિક પેાતાના વ્રતથી જરા પણ ચલાયમાન થયે નહિ. ત્યારે મહાલક્ષ્મી સાક્ષાત્ પ્રકટ થયાં અને ખેલ્યાં : ' હું વત્સ ! તુË નમન્નિ-પદ્યના જાપથી તુષ્યમાન થયેલી મારી સખી ચક્રેશ્વરી દેવીનાં વચનથી મે'તારી આ પ્રમાણે પરીક્ષા કરી છે અને એ પરીક્ષામાં તુ પાર ઉતર્યાં છે, તેથી તારા પર હું પ્રસન્ન થઈ છું, તેથી તારે જે વર માગવા હાય તે માગ.’
'
ચનિકે કહ્યું : ' મારા દારિદ્રયને નાશ કરો.'
દેવીએ કહ્યું : આજે સાંજે તારી પાસે જેટલા ચણા હાય તેનાથી ઘરની બધી કાઠીએ ભરી દેજે, સવારમાં તે અખા સુવર્ણના થઈ જશે.' આટલું કહી દેવી અદૃશ્ય થયાં.
