________________
૨૮૪
• લકતામર રહસ્ય મરણ પામે. તેને ગાદીવારસ જન્મે ન હતું, એટલે રાજ્ય કેને ઍપવું? તે પ્રશ્ન થયે. મંત્રી, સામતે, ભાયાત વગેરેએ સાથે મળીને વિચાર કરતાં એવું નક્કી થયું કે મહારાજાની એક હાથણી છે, તેની સૂંઢમાં પવિત્ર જળથી ભરેલે સેનાને કળશ આપ. એ કળશનું જળ હાથણી જેના પર ઢળે તેને રાજ્યગાદી પવી.'
આ નિર્ણય અનુસાર હાથણને શણગારવામાં આવી અને તેની સૂંઢમાં પવિત્ર જળથી ભરેલે સોનાને કળશ આપવામાં આવ્યું. પછી એ હાથણીને પિતાની મેળે જવા દીધી અને મંત્રી વગેરે તેની પાછળ પાછળ ચાલવા લાગ્યા.
હાથણી ફરતી ફરતી નગર બહાર નીકળી અને આગઅગીચા તથા ખેતર-પાધર વટાવતી જ્યાં પાળ ગાયો ચરાવી રહ્યો હતો, તેના પર હાથણીએ કળશ ઢળે અને તેને સૂંઢ વડે ઉચકીને પિતાના કુંભસ્થળ પર બેસાડો. એટલે મંત્રી, સામતિ તથા નગરજનોએ તેને રાજા તરીકે સ્વીકાર કર્યો અને તેની યે બોલાવી. પછી મેટી ધામધૂમથી તેને નગરમાં લાવવામાં આવ્યું અને રાજ્યાભિષેક કર્યો.
આ રાજપદ દેવકૃપાથી મળેલું હેઈ ગેપાળે પિતાનું નામ દેવદત્ત રાખ્યું અને તે મંત્રીમંડળની સલાહ મુજબ રાજ્ય ચલાવવા લાગ્યા. સિંહપુરનું સમૃદ્ધ રાજ્ય આ રીતે એક ગાયો ચરાવનાર સામાન્ય વ્યક્તિના હાથમાં જાય, તે કેટલાક સામતને મ્યું નહિ, તેથી તેમણે લશ્કર એકઠું કરીને સિંહપુર
