________________
ભકતામર રહસ્ય
ભાવાર્થ
“હે ભગવન્! તમારું મુખકમળ અલૌકિક ચંદ્ર જેવું શેભે છે, કારણ કે તે નિત્ય ઉતિ રહે છે, મેહરૂપી મહા અંધકારને નાશ કરનારું છે, અત્યંત કાંતિમાન છે, રાહુના મુખથી ન પ્રસાય તેવું છે, વાદળોએથી પરાભવ ન પામે -તેવું છે અને વિશ્વને વિશેષપણે પ્રકાશિત કરનારું છે.
વિવેચન રતેત્રકાર સૂરિજીએ તેરમા પદ્યમાં કહ્યું છે કે “હે ભગવન્! તમારા મુખમંડળને લૌકિક ચંદ્રમાની ઉપમા આપવી એગ્ય નથી, કારણ કે તે કલંકયુક્ત હોય છે અને દિવસના સમયે પાકા પાંદડાની જેમ પાંડુ વર્ણન થઈ જાય છે, પરંતુ તમારા મુખકમલને–સુખમંડલને હું એક અલૌકિક ચંદ્રમાની ઉપમા આપું તે યોગ્ય ગણાશે, કારણ કે લૌકિક ચંદ્રમા તે ઉદય પામે છે અને અસ્ત થાય છે, જ્યારે તમારે મુખરૂપી ચંદ્રમાં 'નિત્ય ઉદિત રહે છે. વળી લૌકિક ચંદ્રમાં સામાન્ય અંધકારને નાશ કરે છે, જ્યારે તમારે મુખરૂપી ચંદ્રમા મિથ્યાત્વ રૂપી મહા અંધકારને નાશ કરે છે. લૌકિક ચંદ્રમાની ક્રાંતિ પૂર્ણિમા પછી ઓછી થતી જાય છે, ત્યારે તમારે મુખરૂપી ચંદ્રમા સદા પૂર્ણિમાની કાંતિ ધારણ કરે છે. વળી લૌકિક ચંદ્રને રાહુ પિતાના મુખથી ગળી જાય છે, ત્યારે તમારે મુખરૂપી ચંદ્રમાં રાહુથી ગળી શકાય એવું નથી. લૌકિક ચંદ્રને પ્રકાશ વાદળાંએથી પરાભવ પામે છે, ત્યારે તમારે મુખરૂપી ચંદ્રને પ્રકાશ
