________________
ધર્મ મધ-ગ્રંથમાળા
: :
ઃ પુષ્પ
દાનેશ્વરી થઈ બેઠા છે અને મને તે સલામ ભરવા પણ આવતે નથી ! હુંચે તેને કરી દેખાડું' કે અભિમાનથી આંખા આયે આવે છે, તેનું પરિણામ શું આવે છે!' અને લુબ્ધકે પેાતાની પુરાણી આદત મુજબ તેને વાંક-ગુનામાં લાવવા માટે એક તાગડા રચ્યા, પણ ચતુર તુંગભદ્ર તેમાં સાચે નહિ. આથી વધારે ચીડાઈને લુબ્ધકે ખીજે તાગડો રચ્યા પરંતુ તે પણુ નિષ્ફળ ગયા. સત્બુદ્ધિના ધણી તુંગભદ્ર તેમાં સપડાયે। નહિ એટલે લુબ્ધકે ત્રીજો તાગડા રચ્યા છતાં તે કાવ્યે નહિ, પુણ્યશાળી તુ ંગભદ્ર તેમાંથી આખાદ ખચી ગયા.
પેાતાના દાવ ઉપરા–ઉપરી નિષ્ફળ ગયેલા જોઇને લુબ્ધકને ખૂબ લાગી આવ્યું અને તુંગભદ્રને તારાજ કરવા માટે તે કોઈ નવી જ યુક્તિ ખાળવા લાગ્યા. પરંતુ તે ભૂલી ગયા કે ‘ માપવાન ગજ મનુષ્યના હાથમાં છે, તેા કાતરના કાબૂ કુદરતના હાથમાં છે’ એટલે પુણ્યશાળીને પાયમાલ કરવા માટે ગમે તેવા કુટિલ કારસ્થાને કરવામાં આવે તે બધા જ બેકાર અને નિષ્ફળ છે.
તુંગભદ્ર કાઈ પણ પ્રકારના વાંક-ગુનામાં આવે તે પહેલાં લુબ્ધક બિમાર પડી ગયા અને તેની એ બિમારી દિન-પ્રતિદિન વધતી જ ચાલી. એ બિમારીમાંથી બચવા માટે તેણે સારા સારા વૈદ્ય-હકીમના આશ્રય લીધેા પણ તૂટીની ખૂટી હજી સુધી કાઇ પણ વૈદ્ય-હકીમને મળેલી નથી, એટલે લુબ્ધકને આ જગતમાંથી વિદાય લેવાના વખત આન્યા.
મૃત્યુના સમય સામાન્ય રીતે અતિ ગંભીર ગણાય છે, કારણ કે એ વખતે મનુષ્યની સમક્ષ તેના સમસ્ત જીવનને
