________________
ચોથું : : ૫૭ :
આદર્શ દેવ પચીસ-પચાસ ગાઉ દેડવાનું પ્રયોજન શું? જે ભગવાન આખી દુનિયાને ભાર ખેંચે છે, તે રૂછ, પુષ્ટ અને મોટી મુંધવાળો હે જોઈએ કે જે દેખાવમાં પણ સુંદર લાગે.”
તે સાંભળીને ગધેડાએ કહ્યું કે “આ કૂતરું તાણે ગામ ભણ અને શિયાળ તાણે સીમ ભણ” એ ઘાટ થઈ રહ્યો છે !
પણ તે જ વખતે કૂતરો અને શિયાળ ઊભા થઈ ગયા અને કહેવા લાગ્યા કે “આ સભામાં વ્યક્તિગત આક્ષેપો થાય તે ઠીક નહિ, માટે આ ગધેડાએ અમારા માટે જે શબ્દો વાપર્યા છે, તે પાછા ખેંચી લેવા જોઈએ.”
ગધેડાએ કહ્યું: “મેં તે જેવું હતું તેવું કહ્યું છે. તેમાં આક્ષેપ શાને? શું તાજું હાડકું મળી આવ્યું હોય તે કૂતરે ગામ ભણું અને શિયાળ સીમ ભણું તાણતા નથી? વળી આવી નાની બાબતમાં ઉશ્કેરાઈ જવું એ ઠીક નથી, માટે પીઠ મારા જેવી મજબૂત રાખે અને બે શબ્દ કડવાં કહેવાય તે પણ સાંભળતાં શીખે. હું કહું છું કે ભગવાન ઘણે જ સહનશીલ હશે, નહિ તે તે જીવી જ કેમ શકે ? આ દુનિયામાં એવાં એવાં ગુનાઓ અને પાપો થઈ રહ્યાં છે, કે જેને જોઈને કમકમાં આવે પણ ભગવાન એ બધું જેવા છતાં જીવતે રહ્યો છે, એટલે મને લાગે છે કે તે ઘણું જ સહનશીલ હોવો જોઈએ.” - તે સાંભળીને કુતરાએ કહ્યું કે “જેવી દષ્ટિ તેવી સૃષ્ટિ” એ વાત તદ્દન સાચી છે, નહિ તે સહુ આ રીતે ભગવાનનું સ્વરૂપે વર્ણવે નહિ. હું પૂછું છું કે ભગવાનને શામાટે કેશ
