________________
ચોથું:
: ૬૭ :
આદર દેવે પછી તિલે રમા તે વાતને સ્વીકાર કરીને નારદ તથા તુમ દેવતાને સાથે લઈને જ્યાં બ્રહાજી તપ કરતા હતા ત્યાં એકદમ આવી પહોંચી અને તેમની આગળ અંગવિક્ષેપ પૂર્વક નવરસથી ભરપૂર નાટક કરવા લાગી.
બ્રહ્માજી જેમ જેમ એ અપ્સરાનું રૂપ જોતા ગયા, તેમ તેમ તેમનું ધ્યાન દૂર થતું ગયું અને છેવટે તેઓ ચલાયમાન થયા. એ જોઈને તિલોત્તમાએ ડાબે અંગે નાટક કરવા માંડયું અને તેમાં છ રાગ અને છત્રીસ રાગિણીઓને એ તાલ મેળવ્યું કે તેમાં જરા પણ ભંગાણ પડે નહિ તે જોઈને બ્રહ્માજી ઘણે દેહ પામ્યા થકા વિચારવા લાગ્યા કે હું સઘળા ત્રાષિએમાં મેટે છું, તો મારું મુખ ફેરવીને આ અપ્સરા સામેં કેમ જોઉં? તેથી મારી એક કડીના તપના ફળરૂપે મારું એક બીજું મોટું ડાબે પડખે થાય તો ઠીક, એમ વિચારવાથી તેમને ડાબા પડખે બીજું મુખ થયું અને તેના વડે તિલોત્તમાનું રૂપ જોઈ તે અત્યંત ખુશી થયા.
તિલોત્તમા પણ સમજી ગઈ કે બ્રહ્માજીને પોતાની રઢ લાગી છે, એટલે તેણે ડાબા પડખાને બદલે પછવાડે જઈને નાટક કરવા માંડયું અને સારી–ગ-મ-પ-ધ-ની ના સાતે સ્વરે અભૂત મિશ્રણ પૂર્વક લલકાર્યા. ત્યારે બ્રહ્માને ફરી વિચાર થયે કે આ તિલોત્તમાનું રૂપ જોવાને માટે બીજી ચેકડીના ફળરૂપે મને એક ત્રીજું મુખ પછવાડે થાય તે ઠીકે અને તે જ સમયે તેમને પછવાડે મુખ થયું. એ મુખવડે તેઓ તિલતમાની અદ્દભુત રૂપ-છટા જોઈને આનંદ પામવા લાગ્યા.
