________________
ભગવાને
અમર ભગવાન
ધમાધ-ચંથમાળા : ૬૦ :
|ઃ પુષ પરંતુ એને માટે એ ઉપમા સાચી છે, કારણ કે જે ઇશારે વાત સમજે નહિ અને બે ચાર ડફણું પડે, ત્યારે જ એક વાત મગજમાં ઉતારે તે ગમાર જ કહેવાય અને કુતરાભાઈ ભગવાનને આખી રાતના ઉજાગરા કરનારે બતાવે છે, પણ ભગવાને તે એવી શી ભાંગ ખાધી છે કે તેને એ પંચાતમાં ઉતરવું પડે? અમારા અનુભવ તે એ છે કે મોટાનાં દર સણ ખોટાં હોય છે, માટે ભગવાન માટે નહિ પણ નાને હવે જોઈએ અને તે મારતે મીયાં કે જુલમી નહિ પણ સરળ અને નિર્દોષ હોવું જોઈએ.’
તે જ વખતે શિયાળીઆએ લારી કરીને કહ્યું કે “આ વાતને અંત આવે તેમ લાગતું નથી, માટે એમ કરો કે અત્યારે તે સહુ થાળીએ પધારે અને ફરી બીજા યોગ્ય વખતે ભગવાન કેવું હોય તેને ફેંસલ કરીશું.'
બધાના પેટમાં બરાડા બલવા લાગ્યા હતા એટલે શિયાળ ની એ દરખાસ્ત સહુના ગળે ઉતરી ગઈ અને તેઓ પિત, પિતાનાં ઠેકાણે ઉપડી ગયા.
૨૫. ઇશ્વર તે આદર્શ જ હોવો જોઈએ.
આ જ સ્થિતિ મનુષ્યની છે. તેઓએ પણ ઈશ્વરને તેને પિતાની કલ્પના પ્રમાણે સુંદર ભેજન ઉડાવતે, પિતાંબર અને પટકુળ પહેરતે, શંખ, ચક્ર, ગદા, ધનુષ્ય કે ત્રિશૂળ આદિ શાને ધારણ કરતે તથા સ્ત્રીની સંગાથે ભેગભગવતે કહે છે. પણ એ વિચાર નથી કર્યો કે ભગવાન જે એ પ્રાકૃત હોય તે તેને સ્મરવાની, ભજવાની, પૂજવાની કે આરાધવાની જરૂર શી? તાત્પર્ય કે
