________________
ધોધ-ગ્રંથમાળા
૧૮:
: પુષ્પ
તેથી પ્રેમપૂર્વક કહ્યું કે ૮ હું પ્રિયે મારા એવા શે। અપરાધ થયા છે કે તુ મને સ્નેહપૂર્વક ખેલાવતી નથી? વળી તારા હાથની રસોઈ જમવાને હું ઘણા આતુર છું, માટે ઊભી થા અને મારું ભાણું પીરસ, ’
તે વખતે કુરંગીએ જબ્બર છણુકા કરતાં કહ્યું: ‘તમારા જેવા ઢાંગી માસ આ દુનિયામાં કાણુ હશે? તમે અગાઉથી સુરંગીને કહેવડાવ્યું છે કે કાલે હું તારે ત્યાં ભાજન કરીશ, તેથી તેણે ભાતભાતનાં ભાજન બનાવ્યાં છે, માટે તેને ત્યાં જાએ, નાહક મારી બનાવટ સારુ કરેા છે ? ' એવામાં સુર’ગીએ મેાકલેલા સાનપાલ ત્યાં આવી પહાંચ્યા અને સુભટને પગે લાગી કહેવા લાગ્યું કે પિતાજી, આપણા ઘરે ચાલે. મારી માતાએ સઘળી રસાઇ તૈયાર કરી રાખી છે.’
શા
6
આ બધું શુ ખની રહ્યું છે તેની સુભટને કાંઇ સમજ પડી નહિ. તે કુરંગીના મુખ સામું તાકી રહ્યો, પણ કુરંગી તેના પર અસહ્ય કઠોર વચનાની તડી વરસાવી રહી હતી. છેવટે તેણે સુલટને જાકારા દેતાં જણાવ્યું કે · એ ધૂતારા ! તુ અહીંથી દૂર થા અને તારી માનીતીને ત્યાં જા. તે તને ભાજન કરાવશે. હવે તારે મારા ખપ નથી, તે હું સારી રીતે જાણું છું. ’
6
કુરંગીના આવા અજબ વર્તનથી આશ્ચય ચકિત થયેલ સુભટ આખરે સુરંગીને ઘેર ગયા, જ્યાં સુરંગીએ તેના અંતરના ઉમળકાથી સત્કાર કર્યાં અને ઘણું ઘણું માન આપ્યું. પછી તેણે સુભટને ગરમ પાણીથી સ્નાન કરાવ્યુ. અને જમવા બેસાડી,
