________________
પરિચ્છેદ.
નિયમલ–અધિકાર.
૮૫
માંસ ખાનાર, દારૂ પીનાર, પણ એકજ ગઢસદ્ધિ પચ્ચખાણુ કરવાથી ભલા એવા જે તંતુવાય (કપડાં વણનાર ) તે જશકીતિ મેળવી અને દેવતાને ભવ પામ્યા. ૬.
શ્રીમહાવીરસ્વામી ભગવાનનું “ મહાભિયહુ” નામનું વ્રત.
શાર્દવિનતિ (૭ થી ૨૦).
पृथ्वीनाथसुता भुजिष्यचरिता जञ्जीरिता मुण्डिता, क्षुत्क्षामा रुदती विधाय पदयोरन्तर्गतां देहलीम् |
कुल्माषान्महरद्वयव्यपगमे मे सूर्पकोण स्थितान्,
दद्यात्पारणकं तदा भगवतः सोऽयं महाभिग्रहः ॥ ७ ॥
એક શ્રીચન્દ્વનમાલા કરીને રાજાની પુત્રી હતી, તે રાજાનુ રાજ્ય દુશ્મ નેએ લઇ તેને મારી નાખ્યું, તે વખતે તેની આ ચન્દનમાલા નામની પુત્રી એકલી ભાગી છૂટી તેને એક વાણીઆએ આશ્રય આપ્યો, તેને ત્યાં રહેવા લાગી. તેવામાં એક દિવસ તે વાણીએ કામ પ્રસંગે પેાતાને ગામથી ખીજે ગામ ગયે. પછવાડેથી વાણીઆની દુઃશીલા શ્રીએ આ રાજકન્યાને દાસીનુ કાર્ય સાંપ્યું એટલેથી સતાષ ન માની, તેના પગમાં બેડી નાખી તથા તેનું માથું મુંડી નાખ્યું. આમ કરવાનું કારણ એ હતું કે એક દિવસ તે કરીના માથાના વાળ હેઠા પડતા હોવાથી તેના ધણીએ હાથમાં લઈ તે ઠેકરીના માથાઉપર સમા કરીને બાંધ્યા. આથી તે વાણીઆની સ્ત્રીએ જોયું તેથી તેણીના મનમાં શકા થઇ કે રખેને આ વાણીએ મને કાઢી મૂકી આ છોકરીને પરણે ! તેથી આ ઠેકરીને દુઃખ આપવાને વખત શેાધતી હતી. ત્યાં આ વખત ઉપર કહ્યા મુજબ તે વાણીઆની ગેરહાજરીમાં આવી ગયા ત્યારે તે ચન્દનમાલાને એક અંધારી કોટડીમાં પૂરી મૂકી અને આમ ત્રણ દિવસે નિરાહારમાં ચાલ્યા ગયા ત્યારે તે ચન્દ્વનમાલા ભૂખથી દુબળી થઇ. ત્યાં ત્રીજે દિવસે પરગામથી તે વાણીએ આળ્યે, તેણે આ છોકરીને અંધારી કોટડીમાંથી બહાર કાઢી અને તેના હાથમાં ખાવામાટે અડદના અકુલા એક સુપડાના ખૂણામાં નાખી આપ્યા અને છેકરીને ડેલીમાં ઉભું રહેવાનું કહી તે ખેડી તાડાવવા સારૂ લુવારને ખેલાવવા ગયા. દરમ્યાન તે કરી ડેલીના ઉમ્મરને એ પગવચ્ચે રાખી ઉભી ઉભી વિચાર કરવા લાગી કે આજ અપાર થઇ ગયા છે. આવે વખતે જો કેાઈ મહાત્મા વીતરાગ અતિથિ પ્રાપ્ત થાય તેા આ સુપડાના ખૂણામાં રહેલ અડદના ખકુલા તેને આપુ. તેટલામાં ત્યાં મહાવીરસ્વામી પધાર્યા તેને જોઇ આ છેરી મકુલાની ભિક્ષા તેઓને આપવા લાગી. પરંતુ
