________________
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAARARAANIU.
P
ARAAAANAA
પરિક છે. ચિહતી-પડતી-અધિકાર
છે ઠકેર–અરે ! આતે શે ગજબ! વળી આઈમા ! મારા ઘરનું નાક, મારા સુખનું કારણ અને દુઃખને વિસામે, તેમને શું થયું?
રંગલે–તે તમારા કુંવરના દુખે કરી મૂઓ.
કેર– અરે ગમાર! કુંવરનું એવડું દુખ શું તેમને લાગ્યું કે મરવું પસંદ કર્યું?
રંગલો – કુંવર મરી ગયા ને તમે ઘેર નહિ તેથી હવે વંશવેલે રહેવાની આશા રહી નહિ. સબબ કુંવર મૂઆનું એટલું દુઃખ તેને લાગ્યું કે, તે દુઃખે ઝુરી મુરીને થોડે દહાડે મૂઓ.
કેર–ત્યારે મારે કુળદીપક કુંવર મરી ગયો? હાય ! હાય! તે શી રીતે મૂએ?
રંગલે—ધાવણ વગર.
ઠાકોર–અરે મકાણીઓ! ઠકરાણાએ ધવરાવે નહિ, એમ કહેવાને તું માગે છે?
રંગલો –ના, ના? ઠકરાણું પણ ગુજરી ગયાં છે. સૌથી પહેલા તે એમજ કરી છે, માટે કુંવરને ધાવણ મળ્યું નહિ.
ઠાકોર–તે શાથી મૂઓ? રંગ–કેગળીઓના ત્રાસદાયક રોગથી. ઠાર-- ત્યારે હવે રહ્યું કેણુ?!! રંગલ–એક ઠાકર તમે ને તમારે ચાકર હું બે જણ રહ્યા.
ઠાકેર–અરે મારું કુટુંબ બધું ખેદાનમેદાન થઈ ગયું. ઘેર કેઈ રહ્યું નહિ ને અધરામાં પૂરું વળી તે અહીં આવ્યા, તે ઘરની મીલ્કતની કે સંભાળ રાખતું હશે? તેને કાંઈ બંદોબસ્ત કર્યો છે?
રંગ–બંદોબસ્ત કરવાની કોઈ જરૂર રહી નહોતી. કેમકે એક દિવસ આપણા ઘરફરતી લાલબાઇની (આગની) ચકી ફરી ગઈ છે.
આથી ઠાકોર સમજ્યા કે પિતાનું કુટુંબ ખાયું એટલું જ નહિ, પણ માલ મીલ્કત પણ અગ્નિને ભેગા થઈ ગઈ છે, તેથી ઘણું દિલગીર થઈ ગયા. રંગલાએ ધીરજ આપી શાંત કર્યા.
આ વાતને સાર ખુલે વાતમાં જ આવી ગયું છે.
સઘળા દિવસે સરખા નથી તેથી તેના ઉપર જુલમ કે પિતાની - ક્તિનો ગેરઉપયોગ કરે નહિ.
| વિદ્યા મેળવ્યા પછી ઝઘડો ઉભે નહિ કરે, ધન મેળવ્યા પછી મદ લાવે નહિ, શક્તિ મેળવ્યા પછી બીજાઓને પીડા કરવી નહિ. એટલે ઉપરના
