Vitrag Vaibhav

Author(s): Gunvant Barvalia
Publisher: Saurashtra Kesari Pranguru Jain Philosophical and Literary Research Centre

Page 60

१०५. णवि होदि अप्पमत्तो, ण पमत्तो जाणओ दु जो भावो ।
एवं भणंति सुद्धं, णाओ जो सो उ सो चेव ।।५।। आत्मा ज्ञायक है । जो ज्ञायक होता है, वह न अप्रमत्त होता है और न प्रमत्त । जो अप्रमत्त और प्रमत्त नहीं होता वह शुद्ध होता है । आत्मा ज्ञायकरूप में ज्ञात है और वह शुद्ध
अर्थ में ज्ञायक ही है । उसमें ज्ञेयकृत अशुद्धता नहीं है । ૧૦૫. આત્મા જ્ઞાયક છે. જે જ્ઞાયક હોય છે, તે નથી હોતો પ્રમાદી
કે નથી હોતો અપ્રમાદી. જે અપ્રમાદી કે પ્રમાદી નથી હોતો તે શુદ્ધ હોય છે. આત્મા જ્ઞાયકરૂપમાં જ્ઞાન છે અને તે શુદ્ધ અર્થમાં જ્ઞાયક છે. એવામાં શેયકૃત અશુદ્ધિ હોતી નથી.
105. A soul is enlightened, one who is knower is
neither negligent nor non negligent, one who is not aware or unaware of himself is a purified (soul). A soul in the form of knower is knowledge and in purified sense he is knower or enlightened. It does not carry impurity of what is to be known.
१०६. णाहं देहो ण मणो, ण चेव वाणी ण कारणं तेसिं ।
कत्ता ण ण कारयिदा, अणुमंता व कत्तीणं ॥६॥ मैं (आत्मा) न शरीर हूँ, न मन हूँ, न वाणी हूँ और न उनका कारण हूँ। मैं न कर्ता हूँ, न कराने वाला हूँ और न कर्ता
का अनुमोदक ही हूँ। ૧૦૬. હું (આત્મા) શરીર નથી, મત નથી, વાણી નથી અને એનું
કારણ પણ નથી. હું કર્તા નથી, કરાવતાર નથી અને કર્તાનું
અતુમોદન કરતાર પણ નથી. 106. I, the soul, am not body, not mind, not speech,
neither the cause of it. I am not doer nor am I getting it done, not even one supporting
them. GLORY OF DETACHMENT
4 6