Vitrag Vaibhav

Author(s): Gunvant Barvalia
Publisher: Saurashtra Kesari Pranguru Jain Philosophical and Literary Research Centre

Page 73

१२७. अप्पा अप्पम्मि रओ, सम्माइट्ठी हवेइ फुडु जीवो ।
जाणइ तं सण्णाणं, चरदिह चारित्तमग्गु त्ति ।।९।। इस दृष्टि से आत्मा में लीन आत्मा ही सम्यग्दृष्टि होता है। जो आत्मा को यथार्थरूप में जानता है वही सम्यग्ज्ञान है, और उसमें स्थित रहना ही सम्यक्चारित्र है ।
૧૨૭. આ રીતે આત્મામાં લીન આત્મા જ સમ્યગ્દષ્ટિ હોય છે.
જે આત્માને યથાર્થરૂપે જાણે છે એ જ સમ્યજ્ઞાન છે. અને એમાં સ્થિર રહેવું એ જ સમ્યક્રચારિત્ર છે.
127. Thus a soul coinciding (unifying) in soul itself
is one with realitic perception, one who knows the soul in its real form is certainly, a right knowledge and stability in the soul is right character.
१२८. आया हु महं नाणे, आया मे दंसणे चरित्ते य ।
आया पच्चक्खाणे, आया मे संजमे जोगे ॥१०॥ आत्मा ही मेरा ज्ञान है । आत्मा ही दर्शन और चारित्र है । आत्मा ही प्रत्याख्यान (नियम) है और आत्मा ही संयम और योग है । अर्थात् ये सब आत्मरूप ही हैं।
૧૨૮. આત્મા જ મારું જ્ઞાન છે. આત્મા દર્શન અને ચારિત્ર છે,
આત્મા જ પચ્ચક્માણ (નિયમ) છે અને આત્મા જ સંયમ અને યોગ છે. અર્થાત્ આ બધું આત્મરૂપ જ છે.
128. The soul itself is my knowledge, the soul is
my perception as well as character. Soul itself is vow and soul is restraint and meditation (combination). It means all these are imbribed in a soul.
(७२DOOOOOOOOOOOOOOOOOOवीतराग वैभव)