Vitrag Vaibhav

Author(s): Gunvant Barvalia
Publisher: Saurashtra Kesari Pranguru Jain Philosophical and Literary Research Centre

Page 84

૧૪૭. જેતાથી જીવ રાગથી વિમુખ થાય છે, શ્રેયમાં રસ ધરાવે છે અને જેતાથી મૈત્રીભાવ વિકસે છે, તેને જિતશાસતમાં જ્ઞાત કહે છે.
147. With whose existence, a soul turns against attachment, takes interest in self beneficial activities and develops friendly attitude, the same is said to be the 'Knowledge' in 'Jinshasan.'
१४८. जो पस्सदि अप्पाणं, अबद्धपु अणण्णमविसेसं । अपदेसमुत्तमज्झं, पस्सदि जिणसासणं सव्वं ॥ ७ ॥
जो आत्मा को अबद्धस्पृष्ट (देहकर्मातीत) अनन्य, (अन्य से रहित) अविशेष (विशेष से रहित), तथा आदि-मध्य और अन्तविहीन (निर्विकल्प) देखता है, वही समग्र जिनशासन को देखता है ।
૧૪૮. જે આત્માને દેહકર્તાતીત, અનન્ય, વિશેષરહિત તેમજ આદિમધ્ય અને અંત વગરતો સમજે છે, તે જ સમગ્ર જિનશાસનને समझे छे.
148. Only he understands 'Jinshasan' in totality who realises the soul as devoid of karmic particled body, extra ordinary, (free from 'Other' substance), free from speciality ('Avishesh') and also devoid of beginning, center and the end.
१४९. जो अप्पाणं जाणद, असुइ- सरीरादु तच्चदो भिन्नं । जाणग- रूव-सरूवं, सो सत्थं जाणदे सव्वं ॥ ८ ॥
जो आत्मा को इस अपवित्र शरीर से तत्त्वतः भिन्न तथा ज्ञायकभावरूप जानता है, वही समस्त शास्त्रों को जानता है ।
GLORY OF DETACHMENT
८३